Μου αρέσουν όλες οι εκφάνσεις της θάλασσας.
Μυρωδάτη την άνοιξη, φιλόξενη το καλοκαίρι, άγρια τον χειμώνα... και το φθινόπωρο;
Θα έλεγα αμήχανη και έρημη.
Όλα μαρτυρούν μια μοναξιά.
Μια απέραντη σκέψη. Ατέρμονη αναζητώντας πάντα μια άλλη εποχή.
Ένα χρώμα που χάθηκε στο βάθος.
Και των ανθρώπων τα έργα, είτε σταματούν την περισυλλογή.
Είτε την γεφυρώνουν με την πραγματικότητα.
Και κάπου μέσα σε όλα αυτά, ένας ήλιος που πολεμάει τα σύννεφα.
Να ζείτε και να περνάτε όμορφα.
Όμορφες φωτογραφίες, υπό συννεφιά που πράγματι μαρτυρούν τη μελαγχολία της εποχής!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην Καλημέρα μου, Μαρία!
Αχ βρε Μαρία! Έχουμε απόλυτα τις ίδιες προτιμήσεις εδώ! Αυτή η αίσθηση της Φθινοπωρινής παραλίας είναι μοναδική! Δεν υπάρχει πουθενά. Χρώματα, αίσθηση, μελαγχολία, αγριάδα, δέος, ηρεμία και γαλήνη. Έχει τόσα να μας δώσει αυτή η ακτογραμμή. Και ξέρεις κάτι Μαρία; Αυτή η ακτογραμμή που δείχνουν οι φωτό σου είναι η λατρεμένη μου ποδηλατάδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα κορίτσι μου.
Θα συμφωνήσω μαζί σου Μαρία μου με την Φθινοπωρινή ομορφιά της θάλασσας και τις πολλές εναλλαγές της που πάντα σε γοητεύουν όποιες και αν είναι ...εχω την τύχη να ζω δίπλα της και να την βλέπω κάθε πρωί...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπως παντα φωτογραφίες και λεζάντες πανέμορφες.
Να είσαι καλά Μαρία μου να περνας όμορφα φιλιααα!!😍
Πόσο μου αρέσει η θάλασσα το φθινόπωρο δεν λέγεται και μου έχει λείψει απίστευτα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστούμε για την νοερή βόλτα!
Αχ αυτές οι βόλτες σου στη φύση πάντα μας συνεπαίρνουν! Πόσο μάλλον στη θάλασσα που είναι και η αγαπημένη μας Να είσαι καλά!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρασα για να κάνω την Κυριακάτικη βόλτα μου στη δική σου θάλασσα. Ηρέμησα, γλύκανα, μελαγχόλησα λιγάκι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι φωτογραφίες σου την φέρνουν σαν αληθινή μπροστά μου.
Να είσαι καλά Μαρία μας.