Είδε κανείς τις πυγολαμπίδες;

by - Ιουλίου 15, 2013


Όταν ήμασταν παιδιά θυμάμαι βλέπαμε συχνά πυγολαμπίδες. Τις μαζεύαμε, τις βάζαμε σε βάζα και τις παρατηρούσαμε σαν ένα ανεξήγητο τερτίπι της φύσης που μες το μυαλό μας δεν είχε εξήγηση. Ή έστω δεν θέλαμε εξήγηση.
Έχω χρόνια να δω πυγολαμπίδες, κωλοφωτιές που τις λέγαμε. Δεν υπάρχουν πλέον ή τις βλέπαμε παλιότερα πιο συχνά επειδή ήμασταν παιδάκια;
Άραγε αν συνεχίζαμε να βλέπουμε τη ζωή μας σαν παιδιά θα ήταν καλύτερη; 
Ο κόσμος των παιδιών είναι πιο δίκαιος. Δεν είναι τέλειος, αλλά είναι πιο πολύχρωμος, πιο εύκολος. Μπορεί καμιά φορά να γίνετε σκληρός, αλλά έτσι ξαφνικά γίνετε ξανά απλός.
Μεγαλώσαμε επειδή δεν παίζουμε και δεν σκεφτόμαστε σαν παιδιά. Και έτσι χανόμαστε στις πολύπλοκες σχέσεις, σε ανώφελα μίση και γιατί. Δεν εκτιμάμε πολλές φορές αυτούς που μας αγαπούν παρά μόνο αν τους χάσουμε. Γιατί δεν σκεφτόμαστε απλά. Η αγάπη είναι απλή, ο άνθρωπος είναι περίπλοκος.
Ας χαλαρώσουμε και ας δοθούμε χωρίς ανταλλάγματα και πολλές ερωτήσεις. Ας ζήσουμε χωρίς φτιαχτά βάρη. Χωρίς πρέπει και μη. Σαν παιδιά.
Και που ξέρετε... μπορεί ξανά να δούμε πυγολαμπίδες.


You May Also Like

20 ματιές

  1. Λες να βλέπω τις πυγολαμπίδες κάθε βράδυ στη βόλτα μου επειδή νιώθω ακόμη παιδί ή γιατί εδώ εξακολουθεί να ζει και να αναπνέει η φύση σε όλο της το μεγαλείο; Ή μήπως και τα δύο;

    Καλησπέρα Μαράκι και πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τώρα τα παιδιά ακόμη κι αν δουν πυγολαμπίδα
    δεν θα εντυπωσιαστούν...
    Θα θεωρήσουν πως είναι ένα είδος λέϊζερ και θα
    ψάχνουν στο Google να βρουν από που θα το αγοράσουν
    και πόσο κοστίζει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έχω κι εγώ πολλά χρόνια να δω πυγολαμπίδες.
    Κι όμως... μια χαρά σκοτάδι έχουμε...
    Θα έπρεπε ήδη να λάμπουν!

    Σχετικά με τον κόσμο των παιδιών, θα συμφωνήσω με έναν ψυχολόγο που έλεγε πως τα σκληρότερα μέρη στον κόσμο είναι η φυλακή και το δημοτικό σχολείο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Απο σκοταδι αλλο τιποτα.

      Όσον αφορά τον κόσμο των παιδιών, οπός λέω και στο κείμενο, είναι μεν σκληρός άλλα μαζί και τόσο εύκολος. Συναναστρέφομαι με πολλά παιδιά κάθε μέρα. Τσακώνονται και σε λίγα λεπτά τα ξεχνούν όλα. Γιατί η σκέψη τους είναι απλή.
      Τα τελευταία χρόνια όμως βλέπω ότι πολλά δεν ζουν την παιδική τους ηλικία όπως θα έπρεπε, πιέζονται και δεν είναι χαλαρά. Αυτό οφείλετε κυρίως στη μεγαλομανία και στη στενομυαλιά των γονιών και έτσι πολλά από αυτά παρουσιάζουν χαρακτηριστικά μεγάλων.

      Διαγραφή
  4. Κι εγώ βλέπω κάθε βράδυ πυγολαμπίδες!!..μάλλον έμεινα παιδί..ή τις βλέπω επειδή είμαι στη φύση..μες την πόλη μην περιμένετε να τις δείτε...ακόμα κι αν υπάρχουν τα φώτα είναι πιο δυνατά!!
    Κατά τα άλλα έχεις απόλυτο δίκιο σε όσα λες!!
    Φιλιά και καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά και μεις μπορεί να μένουμε σε πόλη αλλά είμαστε μακρυά από το κέντρο και έχουμε αρκετό πράσινο. Η δουλειά μου είναι μέσα στο δάσος αλλά δεν έχω συναντήσει καμία ακόμα όπως παλιά.

      Φιλιά και από μένα.
      Καλό βράδυ.

      Διαγραφή
  5. Eγώ πολύ σπάνια τις εβλεπα μικρή πόσο μάλλον τώρα.
    Τα μάτια τα παιδικά είναι αθώα και όλα τα βλέπουν όμορφα...
    Απο την άλλη από την εποχή που εμείς είμασταν παιδιά έχει χαθεί το 30-40% του πρασινου και μαζί μ'αυτόν και όλη του η πανίδα όπως χάθηκαν κι οι λύκοι και τα τσακάλια.
    Ενα είναι σίγουρο: Στην Κέρκυρα υπάρχουν ακόμα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι έχουν χαθεί πολλά... μάλλον εμείς τα καταστρέψαμε.
      Καλό βράδυ καλή μου.
      Φιλιά.

      Διαγραφή
  6. Εγώ τις βλέπω στο διπλανό μου οικόπεδο, και μια φορά που είχε έρθει ένας
    φίλος και τις είδε, νόμιζε πως του έκανα πλάκα με λαμπάκια!!
    Άνθρωπος της πόλης βλέπεις..
    Κατά τα άλλα θα συμφωνήσω, αν και τα παιδιά έχουν σκληρύνει πολύ πλέον!
    Καλό σου βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι έχουν σκληρύνει αρκετά. Είναι που δεν τα αφήνουν και οι μεγάλοι ελεύθερα. Μη τρέχεις, μη παίζεις με τα χώματα, μη το ένα μη το άλλο... καταπίεση πολύ.

      Καλό βράδυ φίλε μου.

      Διαγραφή
  7. Tις πολύ ζεστές βραδιές βγαίνουν στον κήπο ... όταν κατεβαίνω για να ποτίσω τις βλέπω να κρύβονται ανάμεσα στις συκιές στο βάθος που είναι πιο πυκνή η βλάστηση και έχει το ρέμα, αλλά όντως δεν είναι όπως τα πρώτα χρόνια εδώ που έμοιαζαν ατελείωτες... τώρα πέντε έξη την κάθε φορά κι αν!
    Όμως πάντα μου θυμίζουν παιδικό παραμύθι και δεν έχω ξαναπροσπαθήσει να πιάσω καμία...άρα παραμεγάλωσα τώρα πια!

    Καλή εβδομάδα Μαρία μου, σε φιλώ :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παλιά θυμάμαι στο χωριό μου στην Εύβοια μέχρι και μέσα στο σπίτι έμπαιναν. Τις έβλεπα κάτω από το κρεβάτι και αγριευόμουν λίγο μέχρι να καταλάβω τι ήταν.
      Παιδικό παραμύθι... ναι...

      Καληνύχτα.

      Διαγραφή
  8. Όμορφη ανάρτηση.

    Προβάλλουμε και από την πλευρά μας το θέμα σας (σήμερα 16-7-2013) στη στήλη "ΕΜΦΑΣΗ" του blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης". Η συγκεκριμένη στήλη βρίσκεται στην πλαϊνή κάθετη μπάρα του blog μας και η αναδημοσίευση γίνεται με απευθείας παραπομπή στο δικό σoυ ιστολόγιο.
    Καλή συνέχεια…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πυγολαμπίδες έβλεπα καμιά φορά στην εξοχή. Πέρυσι είδα στην Ήπειρο. Είναι εντυπωσιακές!
    Τις τελευταίες μέρες έχει έρθει ένα πουλάκι στη γειτονιά, που κάθεται στο πεύκο έξω από τη βεράντα μου και κελαϊδάει πολύ γλυκά! Μικρό είναι, μάλλον γκρίζο. Ξέρεις τι μπορεί να είναι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κοίτα να δεις που χθες το βράδυ είδα μια στη δουλειά!!!
      Όλοι αυτοί οι ήχοι της φύση μας θυμίζουν πόσο έχουμε απομακρυνθεί από αυτή.
      Δεν ξέρω τι μπορεί να είναι.

      Καλή σου μέρα.

      Διαγραφή
  10. Καταπληκτικό μήνυμα πέρασες, μέσα από μια σκηνή παιδικής ξενοιασιάς... Οι πυγολαμπίδες είναι μάλλον..ξενοιασιά και γι' αυτό δεν τις βλέπουμε πια... Σε φιλώ γλυκά! :))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σας παρακαλώ πολύ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν απο τα όρια της ευπρέπειας. Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις και greeklish, θα αποκλείονται. Ευχαριστώ.

ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ