Ψάχνοντας το χρώμα μέσα απ΄τα σίδερα.
Ανάμεσα σε τσιμέντα κρύα και άχρωμα.
Εγκλωβισμένοι σε υπόγεια, με το βλέμμα στα σύννεφα.
Αναρριχώμενοι ένα πρωί.
Αναγεννιομαστε και ατενίζουμε το άπειρο.
Με εφόδια σπάνια αλλά επικίνδυνα.
Πέρα απ΄την ασχήμια βλέπουμε μια ελπίδα.
Ζούμε κάθε μέρα και μια γιορτή.
Να ζείτε και να περνάτε όμορφα.