Μια μικρή λέξη, μια τόσο δα τεράστια,
με μια αντωνυμία χαζή μπροστά, με απόστροφο.
Να σου προκαλεί έκπληξη κάθε φορά,
να σου προκαλεί ένα τσακ στην καρδιά.
Σαν να μην το ήξερες τάχα,
λες και δεν το νιώθεις από την πρώτη στιγμή,
απ΄το πρώτο άγγιγμα,
απ΄την πρώτη ανατριχίλα.
Μια λέξη που ταξιδεύει στα χρόνια σου,
άλλοτε τα αναστατώνει,
άλλοτε τα χρωματίζει,
κάποιες φορές τα στοιχειώνει.
Μα το σίγουρο είναι πως τα αλλάζει,
τα πολλαπλασιάζει,
τα δένει, τα ενώνει.
Μια λέξη που εξημερώνει και τον πιο άγριο άνθρωπο.
Αυτήν λέξη θέλω να μου λες,
κάθε φορά σαν να είναι η πρώτη φορά,
σαν να μη με ήξερες πιο πριν,
σαν δυο άγνωστοι που συναντήθηκαν μια νύχτα τυχαία.
Σαν να πονέσαμε πολύ,
σαν να κλάψαμε όπως δεν έχουν κλάψει οι άνθρωποι ποτέ,
σαν να θέλουμε για μερικές στιγμές να κλείσουμε τον διακόπτη της ζωής μας και να ζήσουμε μιαν άλλη ζωή.
Κι έτσι σε μια απρόσμενη στιγμή, απροσδόκητα και ξαφνικά, θέλω να τα ακούσω.
Πες το...
Σ΄αγαπώ...
Και γω με αφέλεια και απορία μαζί θα σου πω...
Μπα; Μ΄αγαπάς;
Και γω....