Μικρή μου ανεμώνη...

Ήθελε μια ανεμώνη να πάει στο μάθημα. 

Έβαλε τα καλά της, άστραψε τα πέταλά της, φόρεσε το στέμμα της και έτσι λουλουδάτη και ευωδιαστή ξεκίνησε.

Μα κάτι περίεργο συνέβαινε. 

Όσο και αν προχωρούσε δεν έβλεπε να φτάνει. 

Οι ώρες περνούσαν και είχε αρχίσει να κουράζετε. 

Ο ήλιος την έκαιγε, μα αυτή δεν σταματούσε να τον κοιτά, ελπίζοντας πως κάποια στιγμή θα φτάσει στον προορισμό της.

Μα για στάσου... συλλογιστικέ...Τόση ώρα δεν έχω κουνηθεί ρούπι. 

Κοίταξε τον χώρο γύρω της και της ήταν πολύ γνώριμος. 

Ήταν στο ίδιο σημείο. 

Μα τι να συμβαίνει... αναρωτήθηκε.

Κοίταξε τα πόδια της και ήταν ριζωμένα στον χώμα.

Για λίγο τρόμαξε αλλά μέσα της κατάλαβε πως για άλλο σκοπό είχε φτιαχτεί.

Αυτή ήταν η μοίρα της.

Να φυτρώνει και να στολίζει το χώμα.

Ξέχασε το μάθημα, κοίταξε ψηλά, κορδώνοντας τον μίσχο της, δείχνοντας την μεγαλοπρέπειά της.

Εμείς όμως φίλοι μου δεν είμαστε ανεμώνες. 

Μπορούμε να προχωρήσουμε, μπορούμε να βαδίσουμε μπροστά, σε άλλο μέρος, να αλλάξουμε την μοίρα μας.

Μπορούμε...

Ακόμα και η ανεμώνη που δεν μπορεί, κοιτά κατάματα τον ήλιο και δεν φοβάται το τέλος της Άνοιξης.

Με αυτή την ανάρτηση συμμετέχω στο Life Images #15 της Μαρίας.

******************

Μην ξεχνάτε να στέλνετε στις συμμετοχές σας για τα Ολιγόλεκτα έως την Κυριακή 17/5 στις 8:00 το βράδυ ΕΔΩ.

Ολιγόλεκτα #1... Έναρξη.

25 λέξεις... 

Τόσες σας δίνω και σας αφήνω να ξεδιπλώσετε αυτό που αισθάνεστε. 

Μια εικόνα θα σας προτρέψει. 

Με λίγα λόγια, με λίγες αράδες. 

Για να δούμε λοιπόν που το μυαλό σας θα ταξιδέψει...

Ξεκινάνε τα Ολιγόλεκτα #1.

Όροι και τρόπος συμμετοχής.

• Γράφετε ένα κείμενο, εμπνεόμενοι από την παρακάτω εικόνα
• Μπορεί να είναι σε μορφή πεζού, ποιήματος ή όπως αλλιώς το θέλετε εσείς. 
• Μέχρι 25 λέξεις μαζί με τα άρθρα. Aν ο δημιουργικός σας οίστρος σας οδηγήσει σε πάνω από 25 λέξεις, φροντίστε να μην υπερβείτε τις 30. Όχι επειδή απαγορεύεται, αλλά για να δημιουργούμε επί ίσοις όροις.
• Χωρίς τίτλο.
• Το στέλνετε με μέιλ (όχι επισύναψη) στην διεύθυνση asmhnio@gmail.com μέχρι την Κυριακή 17/5 στις 8:00 το βράδυ.
• Μπορείτε να συμμετέχετε όλοι, είτε είστε bloggers είτε όχι.
• Μέχρι δυο (2) κείμενα ο καθένας.
• Την Δευτέρα 18/5 θα αναρτήσω τα κείμενά σας και θα τεθούν σε ψηφοφορία για μια εβδομάδα. Στην ίδια ανάρτηση θα δείτε τους όρους και τον τρόπο ψηφοφορίας. Μετά το πέρας της ψηφοφορίας θα ανακηρύσσω τον νικητή. 

Για οποιαδήποτε διευκρίνηση μη διστάσετε να ρωτήσετε.

Κόντρα στους νωθρούς καιρούς δημιουργούμε, όσο και όπως μπορεί ο καθένας μας.

Σας εύχομαι ολόψυχα καλές εμπνεύσεις.


σ.σ. Τα Ολιγόλεκτα ήταν μια ιδέα της bibliotheque.

Βράβευσή 14ου Διαγωνισμού ''Φωτογραφίζειν''.

Μετά από μια αγωνιώδης ψηφοφορία ο διαγωνισμός μας έληξε και έχουμε τους νικητές.

Να σας ευχαριστήσω όλους για την συμμετοχή σας και για την ψηφοφορία.

Καλεστήκατε λοιπόν να στείλετε φωτογραφίες με το θέμα: 

''Ασπρόμαυρο...''

Ιδού λοιπόν ο νικητής:

1ο βραβείο

στην me(maria) 

για την φωτογραφία

Επί χρόνου...κρεμάμενος 

Συγχαρητήρια στην νικήτρια η οποία θα παραλάβει σε λίγες μέρες το δώρο μου.

Δώρο επίσης θα παραλάβει ένας εκ των οποίων ψήφισαν μετά από κλήρωση.

Το 8ο σχόλιο είναι της marilenaspotofart

Παρακαλώ να μου γνωστοποιήσετε τις διευθύνσεις σας για να σας αποστείλω τα δώρα σας.

Για να δούμε λοιπόν ποιος κρύβετε πίσω από κάθε φωτογραφία.

Η υπόλοιπη βαθμολογία έχεις ως εξής:

1. Καθ΄οδόν - ΝΙΚΟΛΕΤΑ ΚΑΛΕΝΗ - 8

2. Στης θάλασσας το μονοπάτι - Maria Fe - 12

3. Η φύση επουλώνει ό,τι την πληγώνει - ino-skiathos - 4

4. Ιστορία του τόπου μας - maria nikol - 4

5. Νυχτερινό! - dimos f - 0

6. Απεραντοσύνη - ΣΜΑΡΑΓΔΕΝΙΑ ΡΟΥΛΑ - 6

7. Φάντασμα του  δρόμου - des tzav - 8

8. Ερωτευμένοι στα Μετέωρα - Katerina Verigka - 0

9. Κύαθοι - Katia Markouizou - 2

10. Επί χρόνου...κρεμάμενος - maria mytripsonblog - 28

11. Σαν μπαμπακί - airis - 16

12. Το δέντρο που στέκει - andromeda mygalaxy - 20

13. Παντού ένας δρόμος ανοιχτός... - Woman in blogs - 4

14. Αντανάκλαση - Vivi Ka - 26

15. Πρόσωπα ή προσωπεία; - Marilena ArtSpot - 0

O 15ος διαγωνισμός ''Φωτογραφίζειν'' θα ξεκινήσει στις 1/5.

Ευχαριστώ και πάλι όλους σας. 

Και να μη ξεχνάτε... 

Κόντρα σε νωθρούς καιρούς δημιουργούμε, όπως και όσο μπορεί ο καθένας.

Σας φιλώ.

Οι μυστικοί κύκλοι της χαράς.

Πως είναι δυνατόν ένα κουμπί στο φεγγάρι να μας ενώσει σε μυστικούς κύκλους χαράς;

Ένα όμορφο περιτύλιγμα, ένα κοχυλάκι, ένας κλέφτης, μια κάρτα και ένα μυστικό ταίρι μου έδωσαν το πιο όμορφο δώρο.

Μα όλα αυτά δεν θα γινόντουσαν αν δεν υπήρχε πρώτα μια υπέροχη ιδέα.

Η ιδέα του Secret circles της Αλεξάνδρας.

Το μυστικό μου ταίρι ήταν η Μαρία και αυτό είναι το υπέροχο δώρο της.

Την ευχαριστώ πολύ.

***************************

Μην ξεχνάτε να ψηφίζετε τις αγαπημένες σας φωτογραφίες στο Διαγωνισμό φωτογραφίας Φωτογραφίζειν με θέμα ''Ασπρόμαυρο...'' έως απόψε το βράδυ ΕΔΩ.

Όταν η βροχή δεν σταμάτησε ποτέ... (Ιστορίες της Νύχτας)

Έκλεισε την εξώπορτα απαλά σαν να ήθελε να την καλοπιάσει. Να την σαγηνέψει έτσι όπως την σαγήνεψε και άνοιξε πριν μερικούς μήνες. Σαββάτο ήταν και τότε, Φλεβάρης, ζεστός για την εποχή. Μα ήταν η τελευταία φορά που στεκόταν μπροστά της. Μάταιη η καλοσύνη. 

Χύθηκε μέσα στη νύχτα. Περπάτησε μηχανικά και δύσκολα. Τα φώτα θάμπωναν από τα κλαμένα της μάτια. Μια αίσθηση απόγνωσης την έτρωγε, της έλιωνε τα σωθικά, της ράγιζε την καρδιά. Δεν πήρε το μετρό. Όσο πιο αργά έφτανε σπίτι της τόσο πιο μόνη θα ένιωθε. Και αυτή η χάρτινη σακούλα στα χέρια της πόσο την βάρυνε. Λες και κουβαλούσε μέσα της όλους τους μήνες που έζησε κοντά του, όλα τα όνειρα που έκανε, όλες τις νύχτες που μέθαγε από τα φιλιά του, όλα τα σκοτάδια που προσπάθησε να διώξει μαζί του. 

Στο μυαλό της ένα χάος και ένα παράπονο. Ένα μεγάλο παράπονο που δόθηκε χωρίς ανταπόκριση, που πάντα ήταν λίγη για αυτόν, που πάντα αυτός ήταν πολύς για εκείνην. Που αγάπησε πιο πολύ απ΄ότι της ζητήθηκε και αγαπήθηκε λιγότερο απ΄ότι χρειαζόταν.

Ο δρόμος τέλεψε και το κλειδί μπήκε στην πόρτα της. Ώρα για την μεγάλη μάχη. Ο πόλεμος με τα σκοτάδια. Με τα σκοτάδια του σπιτιού, της νύχτας, της μοναξιάς, της καρδιάς. 

Και μετά άρχισε να βρέχει. Να βρέχει αιώνια, για πολλά βράδια. Και κάθε βράδυ οι στάλες της βροχής έκαναν παρέα τα δάκρυα της. Την κράταγαν σπίτι για να αντισταθεί τον πιο μεγάλο της φόβο. Να αλλάξει την μοίρα της, να κερδίσει για μια φορά στη ζωή της. 

Οι μήνες πέρναγαν υγροί, μαζί με την βροχή που έπεφτε ακατάπαυστα. Ξαφνικά το τηλέφωνο χτύπησε και ήταν εκείνος. Ήταν όμως Μάης πια. Μπορεί η βροχή τις νύχτες να μην σταματούσε, αλλά οι μέρες ήταν ηλιόλουστες και γεμάτες ζωή. Κατάλαβε πως οι βραδινές στάλες δεν θα τελείωναν ποτέ, αρκεί να άφηνε τον ήλιο να την στεγνώνει κάθε μέρα. 

Άνοιξε την πόρτα της και βγήκε τολμηρά στην καταιγίδα. Το τηλέφωνο συνέχιζε να καλεί αλλά ο ήχος της βροχής κάλυπτε κάθε χτύπο...

Ήταν μια Ιστορία της Νύχτας... ένα δρώμενο που εμπνεύστηκε η Αριστέα...

******************

Μην ξεχνάτε να ψηφίζετε τις αγαπημένες σας φωτογραφίες στο Διαγωνισμό φωτογραφίας Φωτογραφίζειν με θέμα ''Ασπρόμαυρο...'' έως απόψε το βράδυ ΕΔΩ.

Χωρά ένα ακόμα δρώμενο;;;

Λοιπόν αναγνώστες μου έχω μια ερώτηση κρίσεως. 

Ενώ το δρώμενό μου ''Φωτογραφίζειν'' τρέχει και 'σεις πρέπει με την σειρά σας να τρέξετε να προλάβετε να ψηφίσετε τις αγαπημένες σας φωτογραφίες έως και την Κυριακή, ένα άλλο δρώμενο τριγυρίζει στο μυαλό μου. 

Προβληματίζομαι όμως επειδή γενικώς στην μπλογκόσφαιρα υπάρχουν πολλά πολύ αξιόλογα (Συμπόσιο ποίησης, Ιστορίες της νύχτας, Παίζοντας με τις λέξεις κτλ) και επειδή ένα άλλο δρώμενό μου το Η στιγμή σου σε ένα ποίημα το έχω παραμελήσει, σκέφτομαι αν θα πρέπει να ξεκινήσω κάτι άλλο. Το θέμα είναι βασικά να τα βάλω σε μια σειρά όλα. Μου έλειψε πολύ το blogging και όλη αυτή η επικοινωνία και η δημιουργία μεταξύ μας, αλλά τι να κάνω που η Αθήνα μου έχει πάρει τα μυαλά και δεν με αφήνει.

Θα σας πω τη σκέψη μου να μου πείτε και ΄σεις με την σειρά σας αν σας φαίνεται ενδιαφέρουσα και την ξεκινάμε δοκιμαστικά έστω.

Θυμάστε πριν καιρό μια στήλη στην bibliotheque με τον τίτλο ''Ολιγόλεκτα''; 

Πάντα μου άρεσαν τα ολιγόλεκτα κείμενα. Είναι καταπληκτικό πως μέσα σε λίγες αράδες μπορείς να κρύψεις τόση δύναμη και τόσο πάθος, να πεις τόσα πολλά πράγματα. Η κυριαρχία των λέξεων σε καθηλώνει. 

Η διαδικασία σκέφτομαι να είναι η ίδια πάνω κάτω με τα άλλα δρώμενα του είδους. Δηλαδή να στέλνετε τα Ολιγόλεκτά σας και να μπαίνουν σε ψηφοφορία. Το θέμα τους λεω να το εμπνέεστε κάθε φορά από μια φωτογραφία που θα σας δίνω. Νομίζω πως οι εικόνες μπορούν να δημιουργήσουν όμορφους και διαφορετικούς συνειρμούς στον καθένα μας. Θα είναι ενδιαφέρον να δούμε από πια οπτική βλέπει ο καθένας μια εικόνα, τι συναισθήματα δημιουργούνται και πως αποτυπώνονται σε μορφή λέξεων.

Λοιπόν, τι λέτε;

14ος Διαγωνισμός ''Φωτογραφίζειν''.

Ξεκινάει λοιπόν σήμερα η παρουσίαση των φωτογραφιών και η ψηφοφορία του 14ου Διαγωνισμού ''Φωτογραφίζειν''. Οι φωτογραφίες που μαζεύτηκαν είναι όλες υπέροχες και αξίζουν σε όλους συγχαρητήρια. Θεωρώ, χωρίς να θέλω να μειώσω τους υπόλοιπους διαγωνισμούς, ότι αυτός είναι ο καλύτερος από καλλιτεχνικής άποψης.

Εύχομαι σε όλους σας ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!

Καλεστήκατε να στείλετε φωτογραφίες πάνω στο θέμα:

''Ασπρόμαυρο...''

Ιδού λοιπόν οι συμμετοχές σε τυχαία σειρά.

1. Καθ΄οδόν 

 2. Στης θάλασσας το μονοπάτι

 3. Η φύση επουλώνει ό,τι την πληγώνει 

 4. Ιστορία του τόπου μας

 5. Νυχτερινό!

6. Απεραντοσύνη 

 7. Φάντασμα του  δρόμου

 8. Ερωτευμένοι στα Μετέωρα

9. Κύαθοι

10. Επί χρόνου...κρεμάμενος

11. Σαν μπαμπακί

12. Το δέντρο που στέκει

13. Παντού ένας δρόμος ανοιχτός...

14. Αντανάκλαση

15. Πρόσωπα ή προσωπεία;

Όροι και τρόπος ψηφοφορίας.

• Μπορείτε να βαθμολογείτε σχολιάζοντας σε αυτή την ανάρτηση μέχρι την Κυριακή 26/4 στις 12 το βράδυ.
• Ψηφίζετε υποχρεωτικά δυο (2) φωτογραφίες. Τέσσερις (4) βαθμούς για αυτή που σας άρεσε περισσότερο και δυο (2) βαθμούς για την άλλη.
• Μπορείτε να ψηφίζετε και εσείς που δεν έχετε στείλει φωτογραφία. 
• Θα λαμβάνονται υπόψη τα σχόλια που προέρχονται από bloggers (google, wordpress κτλ) ή από αυτούς που έχουν απλό λογαριασμό στο google ή οποιοδήποτε άλλον που μπορεί να πιστοποιήσει το προφίλ του.
• Οι ανώνυμοι χρήστες μπορούν να εκφράζουν την προτίμησή τους, άλλα οι ψήφοι τους δεν θα καταμετρούνται.
• Εννοείται ότι αυτοί που έχουν στείλει φωτογραφία δεν ψηφίζουν την δική τους συμμετοχή.
• Την Δευτέρα 27/4 αθροίζοντας τους βαθμούς, θα σας ανακηρύσσω τον νικητή.
• Σε περίπτωση ισοψηφίας την πρώτη ή την δεύτερη θέση θα την λαμβάνει η φωτογραφία με τις περισσότερες προτιμήσεις.
• Ο νικητής και ένας εκ των οποίων ψήφισαν (μετά από κλήρωση) θα παραλάβουν δώρα τα οποία θα επιλεγούν ανά περίσταση.

Ξεκινάτε λοιπόν να ψηφίζετε τις αγαπημένες σας φωτογραφίες.

Κόντρα στους νωθρούς καιρούς δημιουργούμε, όσο και όπως μπορεί ο καθένας μας.

Καλή επιτυχία σε όλους.

Αγαπώ τα ποιήματα... (Η συμμετοχή μου στο Συμπόσιο Ποίησης)

Μου αρέσουν τα ποιήματα του δρόμου,

αυτά που φυτρώνουν πλάι στην πέτρα,

μαζί με αγριόχορτα και μαργαρίτες.

Αυτά που δεν γράφονται σε ιλουστρασιόν χαρτιά,

δεν ανήκουν σε βιβλία με σκληρά, σοβαρά εξώφυλλα.

Που δεν υπογράφονται, δεν προστατεύονται, δεν φυλακίζονται.

Εκείνα που δεν διορθώνονται, δεν φοράν κυριακάτικα ρούχα,

δεν έχουν ταμπέλες, κανόνες και όρους.

Μου αρέσουν τα ποιήματα που είναι τόσο ιδιόκτητα που ανήκουν σε όλους,

που τα βρίσκεις πάντα μπροστά σου, μέσα σου, μέσα στους άλλους.

Αυτά που γράφονται με πόνο σε τοίχους βρόμικους,

σε χάρτινα τραπεζομάντιλα και πακέτα από τσιγάρα.

Που τα διαβάζουν λίγοι, ίσως και κανένας.

Μου αρέσουν εκείνα τα μικρά αριστουργήματα που σκάνε σαν τα πρώτα μπουμπούκια της Άνοιξης,

ανάμεσα στα εναπομείναντα ξερόχορτα του χειμώνα,

εαρινά, χαμογελαστά και γιορτινά.

Ή αυτά που άλλοτε πέφτουν σαν βροχή και πνίγουν τα λουλούδια,

λασπώνουν τα πεζοδρόμια,

υπόγεια, υποχθόνια, στοιχειωμένα και σκοτεινά.

Αγαπώ τα ποιήματα που γράφονται έτσι, χωρίς σκοπό,

γράφονται επειδή δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς,

δίχως δεύτερη σκέψη, χωρίς να ζητάνε τίποτα.

Εκείνα που σε βρίσκουν στην στροφή του δρόμου

και μέχρι να νιώσεις την παρουσία τους χάνονται στην λήθη της νύχτας.

Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο Συμπόσιο Ποίησης στης Αριστέας. Ευχαριστώ πολύ όλους όσους με διάβασαν και επέλεξαν το ποίημά μου. Βγήκα δεύτερη και αυτό με χαροποίησε ιδιαιτέρως.

Να επισημάνω επίσης ότι (αντιγράφω από το σχόλιό μου στην ανάρτηση της Αριστέας) απαντώντας στο σχόλιο της Πέτρας, ότι δλδ το ποίημά μου μοιάζει με κάποιου άλλου ποιητή, ότι ναι όντως μοιάζει, αλλά ήταν πραγματικά σύμπτωση. Δεν γνώριζα το συγκεκριμένο κείμενο, και να το είχα διαβάσει παλιά δεν το θυμόμουν καθόλου. Όσοι με ξέρετε τόσα χρόνια, πάντα όταν με επηρεάζει κάτι και εμπνέομαι από αυτό, το αναφέρω ως πηγή έμπνευσής. Βέβαια η Πέτρα δεν το επισήμανε κακεντρεχώς και είμαι σίγουρη ότι το ίδιο πιστεύει για μένα.

Το ποίημα αυτό το εμπνεύστηκα από το προηγούμενο Συμπόσιο. Σκεφτόμουν πόσα ποιήματα, πόσα διαμάντια χάνονται έτσι απλά στην δίνη και την ανωνυμία του διαδικτύου και δεν έχουν την ευκαιρία να εκδοθούν και να γίνουν γνωστά. 

Κάποιες φορές είναι κρίμα για την φιλοσοφία, την έμπνευση και την ποίηση την δική μας να ''...σε βρίσκουν στην στροφή του δρόμου και μέχρι να νιώσεις την παρουσία τους να χάνονται στην λήθη της νύχτας''.

 

*****************

Μην ξεχνάτε να στέλνετε τις φωτογραφίες σας για τον διαγωνισμό φωτογραφίας Φωτογραφίζειν έως την Κυριακή 19/4 στις 12 το βράδυ με θέμα ''Ασπρόμαυρο...''

Πληροφορίες ΕΔΩ.

Υπενθύμιση...

Φίλοι αναγνώστες μου καταρχήν να σας ευχηθώ Χρόνια Πολλά με υγεία και ευτυχία.

Μην ξεχνάτε να στέλνετε τις φωτογραφίες σας για τον διαγωνισμό φωτογραφίας Φωτογραφίζειν έως την Κυριακή 19/4 στις 12 το βράδυ με θέμα ''Ασπρόμαυρο...''

Πληροφορίες ΕΔΩ.

Κλέφτης Ονείρων...

Μια ωραία ιστορία ενός κλέφτη, μου θύμισε κάποιον άλλον κλέφτη. Ένα κλέφτη μελωδικό, από τα παλιά. Από τους ήχους που ποτέ δεν ξεχνάς, αλλά και δεν θυμάσαι κιόλας. Αρκεί ένα έναυσμα, μια λέξη, μια νότα.

Ένα κλέφτη ονείρων από κάποιους Ερασιτέχνες Εραστές. Όταν κάποτε ήμασταν και ΄μεις ερασιτέχνες της ζωής και του έρωτα. Όταν βλέπαμε και μεις τα πράγματα ερασιτεχνικά και απλά. 

Αν η ζωή δεν σου δίνει τα όνειρα, πεισμώνει και αντιδρά, κλέψτα... Παραπλάνησέ την, βγες ξαφνικά απ΄την στροφή, κάνε την έκπληξη και άλλαξε την πορεία σου. Αποδεσμεύσου από τον μίσχο σου και διεκδίκησε την ζωή σου.

Είπα να ξαναγίνω κλέφτης της ζωής, να πετάω ξανά ξένοιαστα και ανέμελα. Ναι, είμαι έτοιμη πια και το κάνω. Ελπίζω και ΄σεις... 

Με την ανάρτηση αυτή συμμετέχω στο Life Images #14 της Μαρίας.

***************

Μην ξεχνάτε να στέλνετε τις φωτογραφίες σας για τον Διαγωνισμό φωτογραφίας Φωτογραφίζειν με θέμα ''Ασπρόμαυρο...'' έως στις 19/4.

Πληροφορίες ΕΔΩ.

Έναρξη 14ου Διαγωνισμού ''Φωτογραφίζειν''.

Καλοί μου φίλοι καλησπέρα σας.

Ελπίζω να είστε όλοι καλά, δημιουργικοί και ορεξάτοι. Πάμε λοιπόν για τον 14ο Διαγωνισμό ''Φωτογραφίζειν''. Το θέμα για τον διαγωνισμό αυτού του μήνα είναι μια πρόκληση. Πιο έντεχνο και ίσως πιο δύσκολο. Συνεχίζουμε να δημιουργούμε και να ζούμε επί της ουσίας με θέμα:

''Ασπρόμαυρο...''

Το δικό μου παράδειγμα πάνω στο θέμα αυτό

(εκτός συναγωνισμού φυσικά)

Τίτλος: Ασπρόμαυρη φύση...

Όροι.

• Από σήμερα μέχρι και την Κυριακή 19/4 στις 12 το βράδυ, μπορείτε να στέλνετε την φωτογραφία σας με e-mail σε συνημμένο αρχείο στη διεύθυνση asmhnio@gmail.com
• Μπορείτε να συμμετέχετε όλοι, είτε είστε bloggers είτε όχι.
• Μπορείτε να στείλετε μια (1) φωτογραφία.
• Το μέγεθος της φωτογραφίας καλό θα ήταν να είναι μεγαλύτερο από 1MP.
• Η φωτογραφία σας θα πρέπει να έχει ένα τίτλο (έτσι όπως παραθέτω στο παράδειγμα παραπάνω).
• Η φωτογραφία σας δεν θα πρέπει να έχει πάνω διακριτικά, λογότυπα ή οτιδήποτε που να υποδηλώνει την ταυτότητα του φωτογράφου προς τους αναγνώστες.
• Η φωτογραφία σας θα μπορεί να είναι επεξεργασμένη με όποιο τρόπο θέλετε. Η επεξεργασία για μένα δεν αλλοιώνει τη φωτογραφία. Και ανάλογα την επεξεργασία που θα υποστεί μπορεί να σε πάει σε άλλες σκέψεις, σε άλλα μονοπάτια. Άλλωστε η φωτογραφία είναι ένα έργο τέχνης και η τέχνη δεν παρουσιάζει την πραγματικότητα όπως ακριβώς είναι, αλλά όπως την βλέπει ο καλλιτέχνης.
• Η φωτογραφία σας δεν μπορεί να είναι κολάζ ή συρραφή (panoramic) πολλών φωτογραφιών μαζί.
• Η φωτογραφία σας εννοείτε ότι θα πρέπει να είναι αποκλειστικά δική σας.
• Η φωτογραφία σας δεν θα πρέπει να είναι δημοσιευμένη σε blog, ιστοσελίδα ή οπουδήποτε αλλού.
• Η φωτογραφία σας δεν θα πρέπει να περιέχει πορτρέτα ανθρώπων που να αγνοούν την δημοσίευσή τους.
• Οι φωτογραφίες σας δεν θα χρησιμοποιηθούν για οτιδήποτε άλλο, πέρα από αυτόν τον διαγωνισμό
• Την Δευτέρα 20/4 θα αναρτήσω τις φωτογραφίες που θα μου στείλετε και θα γίνει από σας ψηφοφορία για μια εβδομάδα. Στην ίδια ανάρτηση θα δείτε τους όρους και τον τρόπο ψηφοφορίας. Μετά το πέρας της ψηφοφορίας θα ανακηρύσσω τους νικητές. 

Παρακαλώ πολύ διαβάστε προσεκτικά τους όρους του διαγωνισμού προς αποφυγή παρεξηγήσεων.

Για οποιαδήποτε διευκρίνηση μη διστάσετε να ρωτήσετε.

Κόντρα στους νωθρούς καιρούς δημιουργούμε, όσο και όπως μπορεί ο καθένας μας.

Σας εύχομαι ολόψυχα καλές εμπνεύσεις.

Καλό μήνα.