Στιγμές μια πόλης... #7

Στιγμές μια πόλης. 

Στιγμές τόσο απόλυτα αρμονικές. 

Χωρίς κανένα περιθώριο λάθους.

Μια απλότητα τόσο ισχυρή.

Επιβάλλεται, αλλάζει την σκέψη σου.

Ταιριάζει τόσο τέλεια με το χάος που την περιβάλει.

Και πάντα δημιουργεί διέξοδο, ελπίδα.

Να ζείτε και να περνάτε όμορφα.

Από Βικιπαίδεια.

Η Στοά του Αττάλου βρίσκεται στον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Αγοράς της Αθήνας,[1] περίπου 250 μ. ανατολικά του Δίπυλου φράσσοντας σχεδόν τον Έσω Κεραμεικό κατά διεύθυνση Βορρά - Νότο, αποτελώντας έτσι το ανατολικό όριο της αρχαίας αγοράς. Χτίστηκε γύρω στο 150 π.Χ., από τον Άτταλο Β΄, Βασιλέα της Περγάμου, όπως δηλώνεται σε επιγραφή της έξω κιονοστοιχίας, η οποία διατηρείται αποσπασματικά «ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΑΤΤΑΛΟΣ ΑΤΤΑΛΟΥ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΙΣΣΗΣ ΑΠΟΛΩΝΙΔΟΣ», κατόπιν δωρεάς του προς την Αθήνα της οποίας και αποτελούσε το μεγαλύτερο σε μήκος αυτοτελές σκεπαστό οικοδόμημά της, ομοίως και το μεγαλύτερο στον ελλαδικό χώρο κατά την αρχαιότητα. Η ανέγερση του αρχαίου κτιρίου της Στοάς ξεκίνησε το 159 π.Χ. και ολοκληρώθηκε μετά από 11 χρόνια, το 148 π.Χ.[2] Το σημερινό κτίριο της Στοάς αποτελεί ανακατασκευή του αρχαίου, ανεγέρθηκε μεταξύ 1953-1956 από την Αμερικανική Σχολή Κλασσικών Σπουδών και στεγάζει το Μουσείο της Αρχαίας Αγοράς. Η Στοά του Αττάλου ήταν, αν όχι το πρώτο, ένα από τα πρώτα και μεγαλύτερα «εμπορικά κέντρα» (με τη σύγχρονη έννοια του όρου) στην αρχαιότητα.

Ο Ναός του Ηφαίστου (αποκαλούμενος και Θησείο) είναι ένας από τους πλέον διατηρημένους αρχαίους ναούς του ελληνικού χώρου. Ήταν αφιερωμένος στο θεό Ήφαιστο και στην Εργάνη Αθηνά. Βρίσκεται στην περιοχή του Θησείου, που πήρε το όνομά του λόγω της παλιάς, σήμερα αναθεωρημένης απόδοσης του ναού στο Θησέα. Ο ναός του Ηφαίστου είναι προσβάσιμος για το κοινό, καθώς αποτελεί τμήμα του αρχαιολογικού χώρου της Αρχαίας Αγοράς. Πρόκειται για ένα από τα καλύτερα διατηρημένα μνημεία της Αγοράς και τον καλύτερα σωζόμενο ναό δωρικού ρυθμού στον Ελλαδικό χώρο.

Ο Ναός αυτός είναι χτισμένος πάνω στο λόφο του Αγοραίου Κολωνού, στο δυτικό μέρος της Αρχαίας Αγοράς, κατά διεύθυνση Ανατολή - Δύση με είσοδο από την Ανατολή. Είναι δωρικού ρυθμού, περίπτερος, εξάστυλος ναός, κτισμένος ίσως από τον αρχιτέκτονα Ικτίνο από πεντελικό μάρμαρο. Έχει 13 κίονες σε κάθε πλευρά μήκους και 6 (συναριθμούμενοι) κατά πλάτος. Ο σηκός του χωρίζεται σε πρόναο, κυρίως ναό και οπισθόδομο. Κτίστηκε στα μέσα του 5ου αιώνα π.Χ. και αργότερα μετατράπηκε σε χριστιανική εκκλησία, μέχρι το 1834, και μουσείο.

ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΜΕ ΜΠΑΧΑΡΙΚΑ ΚΑΙ ΠΙΠΕΡΙΕΣ!

Αγαπημένοι μου φίλοι και αναγνώστες καλημέρα σας. Ελπίζω να σας βρίσκω καλά!

Ο Σεπτέμβριος είναι πλέον εδώ για τα καλά, επιστρέφουμε σιγά σιγά σε πιο γρήγορούς ρυθμούς (αν και δεν το θέλω καθόλου...), τελείωσαν οι μέρες άδειας, ανοίξανε τα σχολεία και γενικά όλα παίρνουν μια πιο φθινοπωρινή όψη. 

Οι μέρες που είμαστε πλέον σπίτι είναι πιο πολλές, έτσι λοιπόν ας κάνουμε ένα νόστιμο φαγητό για να αλλάξει η διάθεση.

Κοτόπουλο με μπαχαρικά! Πολύ εύκολο και πεντανόστιμο!

Βάλτε σε ένα μπολ:

ρίγανη

πιπέρι

αρκετό κάρυ

πάπρικά γλυκιά

πάπρικα καπνιστή 

αρκετή μουστάρδα

τρίψτε και ένα μεγάλο κρεμμύδι

Επίσης μπορείτε να βάλετε ότι άλλο μπαχαρικό θέλετε.

Έπειτα προσθέστε λάδι, λεμόνι και λίγο νεράκι. Ανακατέψτε και θα έχετε μια πολύ ωραία σάλτσα.

Περιχύστε την σάλτσα στο κοτόπουλο να πάει παντού.

Βάλτε και μερικές πιπεριές, ταιριάζουν πολύ!

Ή ακόμα και μερικές πατατούλες για συνοδευτικό.

Ψήνετε αναλόγως τον φούρνο.

Αν δεν βάλετε πατάτες, κάντε λίγο ρυζάκι, γιατί η σάλτσα που θα δημιουργηθεί πάει τέλεια με το ρύζι!

Καλή σας όρεξη!

Να ζείτε και να περνάτε όμορφα!

ΜΟΝΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!

Είναι πολλοί που λένε πως όλες οι εποχές είναι ωραίες, πως όταν είσαι καλά κάθε μήνας είναι όμορφος, μπλα μπλα μπλα...

Ε λοιπόν εγώ αυτούς τους βαριέμαι. Ναι, τους βαριέμαι. 

Συγνώμη για την ειλικρίνεια αλλά όλοι αυτοί είναι η μάστιγα του Σεπτέμβρη, που κάνει το τέλος του καλοκαιριού αφόρητο. Είναι αυτοί που λένε ''καλό χειμώνα'', ''τα κεφάλια μέσα'', ''κάθε κατεργάρης στον πάγκο του'', ότι μετά από πολλές διακοπές βαριέσαι (!!!!!!!)....... 

Δεν θέλω να τους ακούω. Μου χαλάνε την διάθεση.

Εγώ λοιπόν το δηλώνω δυνατά και ευθαρσώς πως είμαι παιδί του καλοκαιριού. Θέλω ντάλα ήλιο, 40 βαθμούς να σκάει ο τζίτζικας, να ψάχνουμε τον πλάτανο να δροσιστούμε. Θέλω σαγιονάρα και σορτς, θέλω παγωτά και καρπούζι, θέλω τις γρίλιες κλειστές το μεσημέρι.

Όλα τα συναισθήματα καλοκαίρι είναι σε υπερθετικό βαθμό. Πλάνη θα μου πείτε. Ίσως. Αλλά όλοι τα καλοκαίρια θυμόμαστε, και όχι τους χειμώνες.

Θυμόμαστε τα λάφυρα μια ζεστής μέρας

Τις μνήμες που αποτυπώνουμε σε χιλιάδες φωτογραφίες.

Το απέραντο της θάλασσας που δεν μπορέσαμε να φτάσουμε.

Τα ταξίδια που σχεδιάσαμε και δεν κάναμε ποτέ.

Ή αυτά που τελικά κάναμε και έχουμε να λέμε.

Αυτό το υπέροχο πράσινο της θάλασσας, που μόνο το καλοκαίρι μας δίνει απλόχερα.

Πάντα λυπόμαστε που φεύγει το καλοκαίρι.

Και φεύγει τόσο γρήγορα.

Πετάει μακριά μας και ευχόμαστε να έρθει γρήγορα το επόμενο.

Ζήστε τα καλοκαίρια σας. Μην τα θυσιάζετε με θετικές τοξικότητες για τον χειμώνα.

Η εποχή του καλοκαιριού είναι μια εποχή της πρόσθεσης και του πολλαπλασιασμού.

Προσφέρει μια ελευθερία και μια μόνιμη δικαιολογία για ξεκούραση (...άραγμα)

Εικονική θα μου πείτε. 

Δεν με νοιάζει!

Καλό μικρό καλοκαιράκι!

Έχουμε ακόμα...

Να ζείτε και να περνάτε όμορφα!

**οι φωτογραφίες είναι από την Λέσβο