Ημερολόγιο Σκέψεων (Ιανουάριος 9 - 15)
Αγαπημένοι μου αναγνώστες και φίλοι καλημέρα σας! Ελπίζω να είστε όλοι καλά. Οι γιορτές έφυγαν αλλά εμείς εδώ συνεχίζουμε το Ημερολόγιο Σκέψεων. Η λίστα είναι δική μου και μπορεί να την χρησιμοποιήσει όποιος επιθυμεί.
9. Κάτι που αφιερώνω πολύ χρόνο.
Νομίζω πως είναι το blogging. Βέβαια νιώθω πως δεν αφιερώνω όσο θα ήθελα. Είναι κάποιες φορές που θέλω να κάτσω στον υπολογιστή αλλά οι υποχρεώσεις και η έλλειψη όρεξης με κάνουν να το παραμελώ.
10. Μια φωτογραφία και μερικά λόγια.
Είναι μια φωτογραφία που μου αρέσει και με συγκινεί πολύ. Έχει τραβηχτεί από τον μπαμπά μου με μια αρχαία αναλογική Kodak και είμαι εγώ με τον αδερφό μου. Είναι η αγαπημένη μου φωτογραφία. Η κορνίζα είναι δώρο της Αριστούλας.
11. Ένα αντικείμενο και μια ιστορία.
Νομίζω πως σας έχω ξαναδιηγηθεί αυτήν την ιστορία. Πριν χρόνια είχα βρει στο δρόμο ένα δαχτυλίδι, το όποιο μετέπειτα το έχασα στην θάλασσα. Μετά από χρόνια η θεία μου μου έδωσε ένα ίδιο, ολόιδιο δαχτυλίδι. Ποιες είναι οι πιθανότητες; Θεώρησα πως είναι σχεδόν αδύνατον κάτι τέτοιο και έτσι δεν το αποχωρίστηκα ποτέ και το φοράω πάντα.
12. Μια σύμπτωση.
Όσο μεγαλώνω διαπιστώνω πως η ζωή μας είναι γεμάτη συμπτώσεις με ανθρώπους που γνωρίζουμε. Θεωρώ πως όλοι οι άνθρωποι συνδεόμαστε με κάποιον τρόπο. Από τότε που ήρθα στην Αθήνα συναντώ ανθρώπους που έχουμε κοινούς γνωστούς ή που συνδεόμαστε στην καταγωγή. Ανθρώπους που δεν ήξερα ποτέ μου, αλλά που τελικά έχουμε κάτι κοινό.
13. Υπερβολές.
Θεωρώ πως είναι υπερβολικό ότι σχετίζετε με την εργασία. Είναι υπερβολή να καθορίζεσαι από το επάγγελμα, είναι υπερβολή να θεωρείς πως η δουλειά είναι μέρος της ζωής σου, πως σε γεμίζει και σου δίνει ευκαιρία να δημιουργήσεις. Είναι λίγα τα επαγγέλματα που σου δίνουν κάτι τέτοιο. Θα μπορούσε να το πει αυτό ένας δάσκαλος, ένας κοινωνικός λειτουργός, ένας ηθοποιός ή ένας γιατρός. Όλα τα άλλα είναι μια ψευδαίσθηση που έχουμε οι άνθρωποι για να δικαιολογήσουμε τις ώρες που σπαταλάμε στη εργασία. Όχι, η εργασία δεν απελευθερώνει. Μας δίνει απλά τα προς το ζην για να ζούμε αξιοπρεπώς.
14. Αγαπημένο χρώμα.
Το κόκκινο. Συνδυασμένο με το λευκό και το μαύρο θεωρώ πως δίνει ένα υπέροχο αποτέλεσμα.
15. Αγαπημένο έργο τέχνης.
Ο ιππέας του Αρτεμισίου. Ίσως να μου αρέσει τόσο επειδή βρέθηκε στο χωριό μου. Ίσως επειδή θεωρώ πως είναι κάτι διαφορετικό σε σχέση με τα υπόλοιπα της εποχής. Όπως και να έχει όμως είναι ένα αριστούργημα γλυπτικής, που αξίζει να επισκεφτούμε το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο για να το θαυμάσουμε.
(Χάλκινο άγαλμα αλόγου και μικρού αναβάτη. Χρονολογείτε γύρω στο 140 π.Χ. Ανασύρθηκε το 1928 και 1937 σε κομμάτια από τη θαλάσσια περιοχή του ακρωτηρίου Αρτεμίσιο της Βόρειας Εύβοιας)
Αυτά και για αυτήν την εβδομάδα.
Μην ξεχνάτε να στέλνετε τις φωτογραφίες σας στο Δρώμενο Φωτογραφίζειν με θέμα ''Γέφυρες...''.
Να περνάτε όμορφα!
14 ματιές
Σωστά θέτεις το θέμα της εργασίας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Κυριακή Μαρία μου ♥
Καλό βράδυ Ελένη μου!
ΔιαγραφήΑυτό με το δαχτυλίδι.. φοβερό! Γενικά με συναρπάζουν οι συμπτώσεις, που δεν είναι και τόσο συμπτώσεις..
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσον αφορά τις δουλειές και τα επαγγέλματα, βρίσκω πάντα πολύ ενδιαφέρουσες τις σκέψεις σου και την κοσμοθεωρία που έχεις! Επειδή ανήκω σε ένα από τα επαγγέλματα που ανέφερες ως εξαίρεση, η αλήθεια είναι πως ναι μας καθορίζει όσο να'ναι. Γιατί είναι περισσότερο λειτούργημα και όχι επάγγελμα, γι'αυτό. Αν και δεν έχω πολλά χρόνια προϋπηρεσίας, συνειδητοποίησα πως το κουβαλάω μέσα μου και με έχει καθορίσει στην στάση ζωής. Χωρίς ποτέ να υποτιμώ άλλα επαγγέλματα, απλά μας προσφέρει πολλά μαθήματα ζωής και ψυχικά δώρα, όχι υλικές απολαβές.
Στην φωτογραφία τι γλυκά φατσόνια που είστε! Μικρά βγάζαμε τις πιο αυθόρμητες φανταστικές φωτογραφίες, γιατί ήμασταν ανέμελοι!
Καλή κυριακή!!
Για αυτά τα επαγγέλματα που ανέφερα θα πρέπει να είσαι συνειδητοποιημένος για να τα κάνεις. Αλλιώς μην τα κάνεις ποτέ. Δεν θα βγουν και σωστά αν δεν τα αγαπάς.
ΔιαγραφήΣ΄ευχαριστώ φίλη μου!
Αυτό με το δαχτυλίδι είναι ο ορισμός του κάρμα!! Ήταν για να βρίσκεται κοντά σου, τελικά... Δεν θυμόμουν την ιστορία και με εντυπωσίασε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ φωτογραφία σας γλυκύτατη, και η κορνίζα που σου χάρισε η Αριστέα υπέροχη.
Ο ιππέας μου αρέσει κι εμένα πολύ, είναι εντυπωσιακό άγαλμα και επιβλητικό. Όταν βρέθηκα στο μουσείο θυμάμαι πως είχα σταματήσει μπροστά του αρκετή ώρα, και του έβγαλα πολλές φωτογραφίες. Τα πρόσωπα του ιππέα και του αλόγου, η κίνησή τους, όλα είναι εκπληκτικά.
Για τη δουλειά συμφωνώ. Ακόμα και στα επαγγέλματα που αναφέρεις ως εξαιρέσεις, μερικές φορές η δουλειά μπορεί να μετατραπεί σε δουλεία... εξαιτίας διαφόρων επιμέρους συνθηκών (για τη χώρα μας μιλάω πάντα, όπου τίποτε δεν είναι ρόδινο και υποβοηθητικό). Θεωρώ πως η δουλειά που κάνουμε μας καθορίζει σε ένα βαθμό, αλλά δε μου αρέσει η ζωή μας να έχει να κάνει μόνο με αυτή - όσο κι αν μας γεμίζει. Είναι κάτι που δεν το βρίσκω και τόσο υγιές και ισορροπημένο.
Φιλιά!
Καταλαβαίνω τι εννοείς. Είναι δύσκολο καμιά φορά να κάνεις αυτό που κρίνεις σωστό.
ΔιαγραφήΗ προσπάθεια όμως πρέπει να γίνεται.
Πάντως αναδρομικά αν σκεφτώ το τι θα ήθελα να ακολουθήσω σαν επάγγελμα θα ήθελα να είμαι εκπαιδευτικός, για να έχω την χαρά να κάνω κάτι εποικοδομητικό ακόμα και στην εργασία μου.
Ευχαριστώ Έλλη μου.
Θα συμφωνήσω απόλυτα στο θέμα της δουλειάς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι είναι απίστευτο το πώς συνδεόμαστε με ανθρώπους...
Φιλιά!
Έτσι είναι Αλεξάνδρα μου!
ΔιαγραφήΚαλό βράδυ!
Τι όμορφα παιδάκια ,πολύ γλυκά και τα δυό σας ,μου άρεσε πολύ το άγαλμα του Αρτεμησίου.Να είσαι καλά και να έχεις μιά καλή και δημιουργική χρονιά,άργησα λίγο να ευχηθώ γιατι με ταλαιπώρησε η γρίπη!Καλή εβδομάδα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεραστικά Μεταξία μου.
ΔιαγραφήΚαλό βράδυ!
Έξυπνη και μεστή η λίστα σου. Και εμένα μου αρέσει το άγαλμα του μικρού αναβάτη πάνω στο άλογο. Το έχω επισκεφθεί αρκετές φορές και πάντα μένω μπροστά του και το χαζεύω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚόκκινο και μαύρο και λευκό υπέροχος συνδυασμός. Όσο για τη φωτογραφία είστε κουκλιά καλέ...και η κορνίζα κουκλί και αυτή.
Να σαι καλά Μαρία μου
Φιλιά
Άννα μου σ΄ευχαριστώ.
ΔιαγραφήΚαλό βράδυ!
Ουάου αυτήν την ιστορία με το δαχτυλίδι δεν την θυμόμουν Μαρία μου!!! Ηταν το τυχερό σου, μοίρα.. Ποιος ξέρει!! Αχ αυτό με τις δουλειές.. Συμφωνώ πολύ με την άποψή σου!! Μακάρι να ταν όλες έστω και σε ένα σημείο δημιουργικές ή τουλάχιστον να μην ήταν οι περισσότερες τυποποιημένες και μηχανικές κινήσεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης συμφωνώ κι επαυξάνω στο ότι η δουλειά δεν σε καθορίζει σαν άνθρωπο κι ότι όλα συμβάλλουν σε αυτό!!
Αυτό για τον χρόνο και την όρεξη να ξέρεις πως δεν είσαι μόνη κοπέλα μου!! Ολοι κάποια στιγμή ή και περισσότερο νιώθουμε έτσι!!
Φιλάκια πολλά!!
Ένας λόγος που δήλωσα συμμετοχή στην ιστορία - αλυσίδα σου είναι για να βάλω τον εαυτό μου σε εγρήγορση. Όσο δεν κάνω κάτι και μένω άπραγη η έμπνευση και η όρεξη δεν έρχεται.
ΔιαγραφήΣ΄ευχαριστώ Μαριλένα μου.
Σας παρακαλώ πολύ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν απο τα όρια της ευπρέπειας. Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις και greeklish, θα αποκλείονται. Ευχαριστώ.