Στα πανέμορφα δάση της Βόρειας Εύβοιας, κρυμμένος καλά και υπέροχα βρίσκεται ο καταρράκτης Κρέμαση. Ένα θαύμα που μας έδωσε απλόχερα η φύση του τόπου μας. Η πρόσβαση είναι πολύ εύκολη την οποία θα σας εξηγήσω αμέσως.

Η πιο εύκολη διαδρομή πλέον είναι από το χωριό Αγδίνες. Θα περπατήσετε λιγότερο. Από το Πευκί θα πάρετε τον δρόμο προς Γερακιού για να βρείτε μετά το χωριό Αγδίνες. Ή προς Γούβες, δεν έχει σημασία. Αρκεί να φτάσετε στις Αγδίνες. Χιλιομετρικά από το Πευκί να είναι το πολύ 10-15 χλμ και οι δύο διαδρομές.

Φτάνουμε λοιπόν στο χωριό Αγδίνες και το διασχίζουμε. Στην ουσία οδηγούμε στον νέο δρόμο προς Χαλκίδα. Αμέσως μόλις βγούμε από το χωριό θα δούμε στα δεξιά μας μια ταμπέλα ΄΄Προς Κρέμαση΄΄. Ο δρόμος που είναι τοποθετημένη η ταμπέλα είναι αρκετά κατηφορικός, όποτε σας εφιστώ την προσοχή, γιατί δεν φαίνεται καλά από τον κεντρικό δρόμο. Στρίβουμε λοιπόν στον εν λόγω χωματόδρομο. Ακολουθούμε τον δρόμο, ο οποίος είναι σχετικά καλός ακόμα και για απλό ΙΧ. Θεωρητικά τον χειμώνα θα είναι πιο δύσβατος, οπότε αν φοβάστε να πάτε με το αυτοκίνητο, αφήστε το στον κεντρικό και πάρτε το με τα πόδια. Η ομορφιά της διαδρομής άλλωστε θα σας ανταμείψει.


Ακολουθώντας τις ταμπέλες, προχωράμε περίπου για 2 χλμ, μέχρι την κοίτη του ποταμού. Εκεί είναι και η τελευταία ταμπέλα και εκεί αφήνουμε και το αμάξι αν το έχουμε πάρει μαζί μας. Παίρνουμε αντίθετα την ροή του ποταμιού και ακολουθούμε τα κόκκινα σημάδια.

Η διαδρομή είναι λίγο δύσκολή για τους μη συνηθισμένους σε τέτοια εδάφη, αλλά εκπληκτικής ομορφιάς. Πράσινο, πεύκα, νερά, μικρές λίμνες και μικροί καταρράχτες.

Μετά από περίπου 15 λεπτά πεζοπορίας η κοίτη του ποταμού γίνετε πιο ψηλή σαν φαράγγι. Αυτό σημαίνει ότι σε λίγο φτάνουμε στον προορισμό μας.

Κρυμμένος στα δεξιά μας ο καταρράκτης Κρέμαση, ξαφνικά θα βρεθεί μπροστά στα μάτια σας και θα νιώσετε το μεγαλείο και την ομορφιά της φύσης να σας καθηλώνει. Μέσα σε ένα σχίσιμο του βράχου αφοπλίζει το βλέμμα.

Σκαρφαλώνοντας βλέπουμε μια μικρή βάθρα. Όποιος τολμά βουτά στα παγωμένα νερά. Αν και η εξωτερική θερμοκρασία χτύπαγε κόκκινο εγώ δεν μπόρεσα να βουτήξω.

Η εκδρομή αυτή μου έδωσε δύναμη, αλλά να συνάμα με έκανε να νιώθω τόσο δα μικρή. Μικρή μπροστά στη φύση που αιχμαλωτίζει με την άπειρη, μεγάλη και απλή ομορφιά της. Χωρίς κόπο και πίεση.

σ.σ. Ιδανική εποχή για να πάτε: καλοκαίρι... για να μπορέσετε να περάσετε μέσα από το ποτάμι.

Και ένα βίντεο που έκανα εγώ.