Γιάντα...
Θέλω να βρεθώ στο χωρίο. Στην παραλία. Έρημη πλέον. Έφυγαν όλοι. Να κάτσω στα τραπεζάκια. Μόνη. Να παραγγείλω ένα καφέ. Βαρύ γλυκό. Στο κλασσικό άσπρο φλιτζανάκι. Και να χαθώ στη θάλασσα. Να νιώσω την δροσιά του Οκτώβρη. Όταν δεν φυσά, ο ήλιος καίει ακόμα. Όταν το κύμα σκάει στις πέτρες, μου έρχονται στάλες στο πρόσωπο. Μπορώ να γευτώ την αλμύρα. Μπορώ να γευτώ το γαλάζιο. Μυρίζω τη θάλασσα. Μυρίζω τα ψάρια. Ακούω τα κύματα. Ακούω τον αέρα. Ακούω την ερημιά. Παίρνω μια βαθιά ανάσα. Παίρνω όλη την Εύβοια μέσα μου. Όλα τα ακρογιάλια της, όλη την άμμο της, όλα τα πεύκα της, όλο το ρετσίνι της, όλες τις ελιές της. Και βγάζω όλα αυτά που ζουν μέσα μου, όλα αυτά που με βασιλεύουν. Και νιώθω για μια στιγμή ελεύθερη, για μια στιγμή σπουδαία.
Το βλέμμα πέφτει σε οικεία πράγματα. Πράγματα που φαίνονται να είναι ριζωμένα μέσα μου πριν γεννηθώ. Λες και τα είχα κάποια φορά δικά μου. Όλα μοιάζουν να έχουν χάσει το χρώμα του καλοκαιριού. Και έχουν πάρει μια πιο ασπρόμαυρη όψη. Μα η αίσθηση του σπιτιού μένει πάντα ίδια. Αυτή η αίσθηση ότι κάπου ανήκεις, ότι κάπου μπορείς να υπολογίσεις.
Από μακρυά ένα γνώριμο παραδοσιακό νησιώτικο μου σφραγίζει και μου επιβεβαιώνει όλα αυτά που νιώθω.
11 ματιές
Πολύ όμορφο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ καλή μου!
ΔιαγραφήΚαλημέρα.
Τελικά, δεν θέλουμε πολλά για να είμαστε ευτυχισμένοι. Πώς μας κατάντησαν τόσο αχόρταγους;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρία μου, βάλε κι εσύ μια υπογραφή για να μην ξεπουλήσουν το νερό μας στις πολυεθνικές:
http://savegreekwater.org/?page_id=64
Κι αν το απόγευμα έχεις κουράγιο, κατά τις 5.30 θα μαζευτούμε στο Σύνταγμα για να διαμαρτυρηθούμε για το έγκλημα που ετοιμάζουν.
Έτσι... η ευτυχία είναι στο σπίτι.
ΔιαγραφήΘα ήθελα να έρθω στο Σύνταγμα, αλλά ξέρεις βρίσκομαι λίγο μακριά... καμιά 600 χλμ. Πάντως η σκέψη μου θα είναι μαζί σας.
Καλήμερα.
Χαχαχα, Λωτό μου η Μαρία είναι κάπου βόρεια....Λίγο δύσκολο να πεταχτεί για μια βόλτα από το Σύτναγμα. Εκτός αν έχει δικό της ελικόπτερο ή αεροπλάνο!
ΔιαγραφήAΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΒΑΘΕΙΑ ΕΝΝΟΙΑ της Μικρης Πατριδας...!!Λιγα λογια..Πολλη εννοια...!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι είναι Μάστορα. Η πατρίδα... που κάποτε σνομπάραμε και ξεχάσαμε, αλλά αυτή πάντα μας περίμενε και ποτέ δεν μας ξέχασε.
ΔιαγραφήΚαλημέρα.
Αχ Μαρία μου, έτσι νιώθω κι εγώ μετά το καλοκαίρι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛες και χάθηκε το χρώμα...
Και είναι τόσο όμορφη η πατρίδα μας!
Φιλάκια πολλά:))
Μην στεναχωριέσαι serenata. Κάνε τον χειμώνα καλοκαίρι.
Διαγραφή"Κινηματογραφική" η περιγραφή σου Μαρία Νι. Πολύ με συγκίνησες. Κι ακόμα κι αν δεν το ανέφερες, εκεί μέσα στις σελίδες σου, πλανώνται πρόσωπα αγαπημένα, γονείς, γιαγιάδες, παππούδες... Υπάρχει ένα "σπιτικό" στα λόγια σου, ή τουλάχιστον εγώ έτσι το φαντάζομαι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά έτσι είναι. Δεν είναι οι πέτρες, η θάλασσα ή το τοπίο που σε δένει με ένα μέρος. Είναι οι άνθρωποι που είναι εκεί και οι στιγμές που έζησες εκεί.
ΔιαγραφήΚαλό βράδυ.
Σας παρακαλώ πολύ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν απο τα όρια της ευπρέπειας. Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις και greeklish, θα αποκλείονται. Ευχαριστώ.