Το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι.
που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Οχι
να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τό 'χει
έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα
πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησί του.
Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Αν ρωτιούνταν πάλι,
όχι θα ξαναέλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει
εκείνο τ' όχι -το σωστό- εις όλην την ζωή του.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
Και πιο πονάει πιο πολύ, δεν μπορείς να υπολογίσεις. Κάποιο από τα δύο θα πονέσει μια στιγμή και κάποιο για πάντα. Αλλά πως να διαλέξεις; Πως ξέρεις το σωστό, για να το υποστηρίξεις;
Κι έτσι θα ζούμε μια ζωή, μπροστά σε ένα δίλημμα. Γιατί αυτή είναι η φύση μας...η ευχή και η κατάρα μας. Η ευχή της επιλογής και η κατάρα του αποτελέσματος. Έτσι θα πορεύεται ο κόσμος. Το ένα δίλημμα μετά το άλλο. Η μια απόφαση μετά την άλλη. Θα απολαμβάνει ή θα υπόκειται στις συνέπειες. Μια νομοτέλεια τρομακτική. Που δεν εξαιρεί κανένα.
Κι έτσι θα ζούμε μια ζωή, μπροστά σε ένα δίλημμα. Γιατί αυτή είναι η φύση μας...η ευχή και η κατάρα μας. Η ευχή της επιλογής και η κατάρα του αποτελέσματος. Έτσι θα πορεύεται ο κόσμος. Το ένα δίλημμα μετά το άλλο. Η μια απόφαση μετά την άλλη. Θα απολαμβάνει ή θα υπόκειται στις συνέπειες. Μια νομοτέλεια τρομακτική. Που δεν εξαιρεί κανένα.
Κι αυτό που φθείρει πιο πολύ, δεν είναι η επιλογή. Είναι η αναβολή της. Που μπορεί να γαληνεύει για μερικές στιγμές το νου αλλά φέρνει πιο κοντά τον μεγαλύτερο φόβο. Το να μην βρεις το κουράγιο να πεις ούτε το Ναι ούτε το Όχι. Και να σπαταλήσεις την ζωή σου χωρίς να ανοίξεις ούτε ένα παράθυρο.
Τα παράθυρα
Σ’ αυτές τες σκοτεινές κάµαρες, που περνώ
μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ
για νά βρω τα παράθυρα. –Όταν ανοίξει
ένα παράθυρο θα 'ναι παρηγοριά–.
Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν µπορώ
να τά βρω. Και καλλίτερα ίσως να µην τά βρω.
Ίσως το φως θά 'ναι µια νέα τυραννία.
Ποιος ξέρει τι καινούρια πράγµατα θα δείξει.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
Και ας ξέρεις καλά, ότι με τα Ναι προχωράει η ζωή.
4 ματιές
Με πιάνεις με την τσίμπλα στο μάτι...
ΑπάντησηΔιαγραφήπρος το παρόν το μόνο ΟΧΙ που μπορώ να πω είναι με μια ανάρτηση ΟΧΙ στην κατάργηση της παλιάς διεπαφής του blogger... και μετά βλέπουμε...
Καλημέραααα! :)
Μακάρι τα ΟΧΙ ή τα ΝΑΙ να ήταν σε τόσο εύκολες αποφάσεις...εγώ πάντως σε αυτό είπα ΝΑΙ.
ΔιαγραφήΚαλησπέρα.
Είναι τραγικό που ο σημερινός άνθρωπος παρά την ευρεία -υποτίθεται- πληροφόρηση που έχει, παρά τη δραπέτευσή του από την αγραμματοσύνη και τον αναλφαβητισμό, έχει καταστεί πιο αναβλητικός και πιο φοβικός μπροστά στην ευθύνη σε σχέση με τον προ εκατονταετίας άνθρωπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχουν εξάλλου περιπλακεί τα πράγματα τόσο, που δεν υπάρχουν καθαρά ναι και καθαρά όχι.
Και τα ναι και τα όχι μας , έχουν αναπόφευκτα και τα "*** μεν, αλλά..."
Είναι κατάρα να μην υπάρχει ένας Καβάφης σήμερα.
Καλύτερα για τον ίδιον, γιατί θα κωλοκαθότανε σε βασιλικιές καρέκλες στην Ακαδημία Αθηνών και θα μάζευε βραβεία στους "άνδρες της χρονιάς". (ναι, τελοσπάντων...) :-)
Τυχερός που γλίτωσε την εποχή της αναβολής κι έζησε τα χρόνια των αποφάσεων.
Κατάρα όμως για μας, γιατί θα μπορούσε αυτός ο περίεργος αντι-λομπίστας ποιητής απ' την Αλεξάνδρεια να ήταν ο ίδιος ο Φάρος...
Αν και στις εποχές μας επικρατεί μια σύγχυση θεωρώ ότι είμαστε πιο αποφασιστικοί από παλιά, εξού και η εξέλιξη σε όλους τους τομείς τα τελευταία 50 χρόνια. Ίσως όμως έχουμε γίνει πιο αναβλητικοί στις αποφάσεις που αφορούν τις διαπροσωπικές μας σχέσεις και η αιτία είναι ότι οι σχέσεις έχουν γίνει πλέον πολύ πιο πολύπλοκες.
ΔιαγραφήΌσο για τον Καβάφη το ότι δεν ζει δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει και ότι δεν είναι Φάρος ακόμα και σήμερα. Άλλωστε κάποιοι άνθρωποι δεν ζήσανε για να πεθάνουν.
Καλησπέρα.
Σας παρακαλώ πολύ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν απο τα όρια της ευπρέπειας. Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις και greeklish, θα αποκλείονται. Ευχαριστώ.