Χανόμαστε... - Photo A Day November (Days 24 - 30)

Είναι στιγμές που χανόμαστε. 

Πατάμε παύση στο χρόνο και θαρρείς δεν ζούμε.

Χανόμαστε σε εικόνες γεμάτες μπλε και πράσινο.

November 24 - I am thankful for...

Σε μικρές απολαύσεις, αναπάντεχες και ξαφνικές. 

November 26 - What I saw today...

Σε μικροσκοπικά πράγματα που μεγαλοποιούμε στο μυαλό μας.

November 27 - Extreme close up...

Σε απογεύματα που κάναμε άλλα, από αυτά που πραγματικά θέλαμε.

November 28 - Today I... don't want to go to work.

Σε ήλιους που αναγκαστικά εκτεθήκαμε.

November 28 - Sunshine...

Σε χέρια που αλλάξαμε, σε αγκαλιές που μείναμε, σε ανθρώπους που αγαπήσαμε.

November 29 - Hands...

Σε τραγούδια που μας χαρακτήρισαν.

Σε όλα αυτά που τελικά έγιναν, περιμένοντας κάτι άλλο.

Να περνάτε πάντα καλά!

Ημερολόγιο Σκέψεων (Νοέμβριος 11 - 20)

Αγαπημένοι μου φίλοι και αναγνώστες καλησπέρα σας. Ελπίζω να είστε όλοι καλά. Συνεχίζουμε τις επόμενες δέκα μέρες του Νοέμβρη πάνω σε μια λίστα της Κατερίνας.

11.11.2016

Κάτι που με συγκλόνισε.

Με συγκλονίζει κάθε μέρα η βλακεία των ανθρώπων. Και πόση έπαρση έχουν οι βλάκες. Πόση αυτοπεποίθηση. 

12.11.2016

Μια σημαντική επιλογή.

Να παραιτηθώ από την δουλειά μου!

13.11.2016

Η εβδομάδα τελείωσε με...

Με ένα υπέροχο τριήμερο στην πατρίδα μου. Χαλαρώσαμε και αλλάξαμε εικόνες!

14.11.2016

Μια πρόσφατη ανάμνηση.

Οι διακοπές του καλοκαιριού. Ήταν τόσο όμορφες. Νόμιζα πως δεν θα τελειώσουν ποτέ και πως θα είναι πάντα καλοκαίρι και άδεια.

15.11.2016

Κάτι που άργησα να ξεπεράσω. 

Που πλήγωσα κάποιους ανθρώπους πριν καιρό. Ήταν ένα μεγάλο λάθος μου το οποίο δεν νομίζω πως θα ξεπεράσω ποτέ.

16.11.2016

Μια αδικία που έζησα.

Γενικά πιστεύω πως δεν υπάρχει δικαιοσύνη από τους ανθρώπους, αλλά ευτυχώς η δικαιοσύνη κάποια στιγμή σε βρίσκει. Πιο ειδικά ένιωσα αδικημένη όταν μου είπαν πως δεν αναγνωρίζουν στη δουλειά την τρίτη τριετία προϋπηρεσίας μου. Είναι που είναι ο μισθός εξευτελιστικός, κόβονται και κεκτημένα χρόνων. Εργατικός μεσαίων.

17.11.2016

Ελάττωμά μου που δυσκολεύομαι να διαχειριστώ.

Το ότι φέρνω τις δυσκολίες και το άγχος της δουλειάς στο σπίτι. Αυτό μου δημιουργεί προβλήματα στην προσωπική μου ζωή και κάποιες φορές χάνω στιγμές. Πρέπει να βρω έναν τρόπο να σταματήσω να το κάνω.

18.11.2016

Τι με απασχολούσε 5 χρόνια πριν.

Ένα επαγγελματικό άνοιγμα που είχα κάνει. Μετά από τρία χρόνια, απίστευτης δουλειάς και κόπο απέτυχε παταγωδώς.

19.11.2016

Τι έπαψε να με ενδιαφέρει.

Η γνώμη των άλλων. Όταν ο άλλος δεν με ενδιαφέρει σαν άνθρωπος δεν με νοιάζει τι γνώμη θα έχει για μένα. Δεν κάνω εκπτώσεις πια.

20.11.2016

Η εβδομάδα τελείωσε με...

Με δουλειά, υπερωρίες, δεν βγήκα όσο ήθελα και μια μικρή μελαγχολία.

****

Να περνάτε καλά και να χαμογελάτε όσο μπορείτε.

Dance me to the end of love... - Photo A Day November (Days 18 - 23)

Χόρεψέ με ως το τέλος της αγάπης.

Ως εκεί που ο ήλιος χάνεται στα σύννεφα.

November 18 - Calm...

Εκεί που το γαλάζιο σταματά.

November 20 - Water...

Εκεί που τα λιβάδια δεν καλύπτονται απ΄το μπλε τ΄ουρανού.

November 21 - Landscape...

Εκεί που τα καράβια παύουν να αγγίζουν τα νερά της θάλασσας.

November 22 - Negative space...

Ως εκεί που τελειώνουν τα βουνά της γης.

November 23 - Up High...

Εκεί που το πράσινο πνίγεται στο γαλάζιο.

November 24 - I am thankful for...

Χόρεψέ με μέχρι εκεί που τελειώνει η ομορφιά της φύσης.

Χόρεψέ με ως το ατελείωτο.

Ημερολόγιο Σκέψεων (Νοέμβριος 1 - 10)

Αγαπημένοι μου φίλοι και αναγνώστες καλησπέρα σας. Ελπίζω να είστε όλοι καλά. Ξεκινάμε και τον Νοέμβρη. Σκέψεις, ερωτήματα, απαντήσεις πάνω σε μια λίστα της Κατερίνας.

1.11.2016

Η πρώτη σκέψη της ημέρας.

Όταν ξυπνάω το πρωί νιώθω τόσο οικεία εδώ, σε αυτήν την πόλη. Είναι το δεύτερο φθινόπωρο που περνάω στην αγαπημένη μου Αθήνα. Πως πέρασαν δυο χρόνια; Και νιώθω λες και είναι μια ζωή.

2.11.2016

Πλάνα για τον μήνα.

Ο Νοέμβρης γενικά είναι ένας αδιάφορος μήνας. Και δεν έχει ούτε μια αργία. Πήγαμε ένα σαββατοκύριακο στην Βόρεια Εύβοια, αλλά γενικώς δεν βγήκαμε πολύ. Ξεκίνησαν και τα πρώτα κρύα...

3.11.2016

Μια νέα ιδέα.

Σκέφτομαι λοιπόν, και θα ήθελα την γνώμη σας, να κάνω κάπως διαφορετικά το ''Φωτογραφίζειν''. Έκλεισε τρία χρόνια. Πολλές πανέμορφες φωτογραφίες, αγωνιώδεις ψηφοφορίες, πολλοί νικητές. Αλλά κάθε τι ωραίο συνοδεύεται και με κάποιες όχι τόσο όμορφες στιγμές. Κάποια βγήκαν στη φόρα, κάποια δεν τα άφησα να δημοσιευθούν. Η αλήθεια είναι και δεν σας το κρύβω, πως όσο όμορφο και αναζωογονητικό είναι, μερικοί άνθρωποι γίνονται ανταγωνιστικοί, ακόμα και σε έναν διαγωνισμό που γίνεται για την πλάκα, και έτσι χαλά η αρχική αίσθηση. Σκέφτομαι λοιπόν από την νέα χρονιά, να αλλάξω το όνομα από ''διαγωνισμό'' σε ''δρώμενο'', Επίσης να μην υπάρχει ψηφοφορία, ίσως απλά η έκφραση μιας προτίμησης και να δίδεται ένα δώρο μετά από κλήρωση. Εσείς τι λέτε;

4.11.2016

Κάτι που απέρριψα.

Μια πρόταση για δουλειά που ήταν ακριβώς αυτό που κάνω τώρα. Δυστυχώς οι μοναδικές δουλειές που προσλαμβάνουν συνεχώς (και επίσης παραιτείτε ο κόσμος συνεχώς) είναι τα call center. Δεν μπορώ να καταλάβω σε τι συμφέρει τις εταιρίες αυτό. Εγώ ξέρω πως το σταθερό προσωπικό σε κάποια δουλειά είναι πολύ σημαντικό. Αν βελτίωναν τις συνθήκες εργασίας και τα μισθολογικά, τα οποία είναι και τα δυο απαράδεκτα, δεν θα έφευγε συνεχώς ο κόσμος. Και φυσικά ένα σταθερό προσωπικό, είναι και περισσότερο παραγωγικό. 

5.11.2016

Μια σημαντική συμβουλή που δεν ξεχνάω.

Δεν δικαιολογούμαστε, δεν γκρινιάζουμε, δεν κριτικάρουμε. Μια συμβουλή από το πρώην αφεντικό μου. Αν ακολουθείς αυτά τα τρία, τότε βρίσκεις την γαλήνη μέσα σου. Κάποιες φορές την εφαρμόζω κάποιες όχι.

6.11.2016

Η εβδομάδα τελείωσε με...

Με μια όμορφη Κυριακή, όπως είναι όλες οι Κυριακές στην Αθήνα.

7.11.2016

Συνέπειες μια απόφασης. 

Το ότι βρήσκομαι στην Αθήνα είναι συνέπεια μιας απόφασης. Δεν ξέρω αν την πήρα ή αν με βρήκε αυτή. Το αποτέλεσμα είναι ίδιο.

8.11.2016

Σε τι πιστεύω πως έχω ικανότητες. 

Στο να ανακαλύπτω κάτι όμορφο, εκεί που οι άλλοι δεν το βλέπουν καν. Όλοι οι φωτογράφοι το έχουν αυτό.

9.11.2016

Που θεωρώ πως δεν τα καταφέρνω. 

Α... αυτό είναι εύκολο. Στις χειροτεχνίες. Δεν το έχω καθόλου. Προσπαθώ τόσες μέρες να κάνω μια χειροποίητη κάρτα για την Χριστουγεννιάτικη Ανταλλαγή της Μαρινέλας. Θα στείλω κάτι αγοραστό και είπα να κάνω την κάρτα χειροποίητη. Δεν μου άρεσε το αποτέλεσμά αλλά εγώ θα την στείλω. Η προσπάθεια μετρά.

10.11.2016

Δοκίμασα να ελαττώσω...

Το καθισιό αλλά απέτυχα πανηγυρικά!

***

Αυτά για τις πρώτες δέκα μέρες.

Να περνάτε καλά!

Φθινόπωρο... - Photo A Day November (Days 10 - 17)

Τελευταίες μέρες του φθινοπώρου.

Οι μέρες κυλάνε αργά.

Οι άνθρωποι ετοιμάζονται για τον χειμώνα και η φύση αλλάζει.

Η θάλασσα γαλάζια περιμένει καρτερικά.

November 10 - Home Sweet Home...

Ο ορίζοντας θολώνει, ηρεμεί θαρρείς απ΄το καλοκαίρι.

 November 11 - Horizon...

Οι δρόμοι υγραίνονται και περιβάλλονται από χρώματα εποχής.

 November 12 - On my mind...

Χρώματα απλά αλλά και πιο σύνθετα που δεν τα περιμένεις.

 November 13 - Blooms...

Και η μοναξιά πιο έντονη.

 November 14 - Freedom...

Μα πάντα η ελπίδα φανερώνεται στους καρπούς χωρίς πότισμα.

November 16 - A Treat...

Στα λουλούδια που ζουν δίχως ήλιο.

November 17 - Family...

Και στις μουσικές χωρίς ημερομηνία λήξης.

Να περνάτε όμορφα.

Θέλω μια εκδρομή... - Photo A Day November (Days 1 - 9)

Θέλω μια εκδρομή...

Σε σημεία μικροσκοπικά με τεράστια ομορφιά.

November 1 - Tiny...

Σε μυρωδιές και γεύσεις αποκαλυπτικές. 

 November 2 - Ηalf...

Σε περιπετειώδεις εξορμήσεις στην φύση. 

 November 3 - Adventure...

Σε απλές βόλτες στο λόφο.

November 4 - Ordinary...

Σε άγρια σύννεφα του Αιγαίου.

 November 6 - Clouds...

Σε γαλήνιες μεριές της πατρίδας.

 November 7 - Made me smile...

Σε όψης παλιές και σε αυτές που ακόμα αντέχουν.

 November 9 - Opposites...

Στο κέντρο της πιο όμορφης πόλης.

 November 9 - In Love With... 

Σε μουσικές ανανεωμένες.

Να περνάτε καλά!

Εμπόριο οικογενειακών ιστοριών...

Εκεί στην Πλατεία Αβησσυνίας εξελίσσονται μπροστά στα μάτια μας οικογενειακές ιστορίες που μας διηγούνται ζωές ανθρώπων. Αγαπημένη βόλτα να χάνομαι τις εξιστορήσεις τους.

Το φωτιστικό της θείας Ελένης που διακοσμούσε το χολ του ρετιρέ της οδού Πιπίνου. Να και οι καρέκλες της. Πόσες παρτίδες κουμ καν φιλοξένησαν τα υφάσματά τους. Στην όμορφη τραπεζαρία της, βράδια χειμωνιάτικα σκότωναν την πλήξη τους.

Πιο πέρα η πολυθρόνα της κυρίας Φώφης από την πλατεία Κολιάτσου. Καθόταν με την γάτα της την Τιτίκα και σκεφτόταν τα νιάτα της με τον στρατηγό, που τα χαράμισε με αυτόν τον γέρο, που δεν μπόρεσε να της χαρίσει ούτε ένα παιδί. Μας της χάρισε άνετα γηρατειά με την περιουσία που κληρονόμησε. Τι ειρωνεία... να ανταλλάσσεις την ζωή με την άνεση. 

Και οι πίνακες που με τόσο μεράκι μάζευε ο κύριος Ισίδωρος. Μεγαλογιατρός της οδούς Σόλωνος. Με την ταπεινή σύζυγο και τα τρία παιδιά που έγιναν και εκείνοι μεγαλογατροί, μεγαλοεπιστήμονες εις την αλλοδαπή και δεν πάτησαν ποτέ ξανά το πόδι τους στην Ελλάδα από την μέρα που ''έφυγαν'' οι γονείς τους. 

Μα να και τα μπιζού της κυρίας Μέλπως που ζούσε σε διαμέρισμά της Πλατείας Βικτωρίας. Και πάντα φρόντιζε να είναι κοκέτα. Ακόμα και στα τελευταία της, όταν την βρήκαν τα παιδιά της πεθαμένη στο κρεβάτι της, δεν αποχωρίστηκε τα μπιζού της. Ακόμα και εκείνο το χρυσό... ναι χρυσό βραχιόλι στα αριστερά. Κανείς δεν κατάλαβε πως ήταν χρυσό, ούτε καν ο παλιατζής που το αγόρασε μετέπειτα.

Και εκείνα τα βάζα αγνώστου ταυτότητος (κλεμμένα από το εξοχικό του ζεύγους Παπαθανασίου στο Ζούμπερι), περιμένουν τον αγοραστή να τα ταιριάξει με τα τασάκια επίσης αγνώστου ταυτότητας (κλεμμένα από εγκαταλελειμμένη μονοκατοικία του Κουκακίου).

Στην μέση είναι τα δυο παλιά ραδιόφωνα του παππού του Άλκη από τα Άνω Πετράλωνα, που τα πούλησε όσο όσο για να βγάλει ένα εισιτήριο τραίνου για Θεσσαλονίκη για να δει την κοπέλα του, που είχε να την δει ένα μήνα. Που τελικά την παντρεύτηκε και έζησαν ευτυχισμένοι. Και αριστερά όλα τα υπόλοιπα αντικείμενα που στοιβιάζονταν στην αποθήκη τους, η οποία μετετράπη σε παιδικό δωμάτιο όταν ήρθε στο κόσμο το δεύτερο παιδί τους.

Δίσκοι, γραμμόφωνα, μικροπράγματα. Παιδιών που δεν εκτίμησαν την αξία, παιδιών που κληρονόμησαν κάτι που τους ήταν παντελώς αδιάφορο, ιδιοκτητών που αναγκαστικά πούλησαν τα κατεχόμενά τους για να αγοράσουν κάτι άλλο. Άχρηστα για κάποιους, πολύτιμα για κάποιους άλλους.

Αντικείμενα που το καθένα τους μαρτυρά μια ιστορία που σίγουρα είχε ένα τέλος. Ή μια αρχή... 

Με αυτήν την ανάρτηση συμμετέχω στο family stories #2 της Αριστέας. 

Ημερολόγιο Σκέψεων (Οκτώβριος 17 - 31)

Αγαπημένοι μου φίλοι και αναγνώστες καλησπέρα σας. Ελπίζω να είστε όλοι καλά. Οι τελευταίες μέρες του Οκτώβρη πάνω σε μια λίστα της Κατερίνας.

17.10.2016

Μια πρόσφατη αναποδιά.

Αν εξαιρέσουμε ότι ενώ ψάχνω διακαώς για άλλη δουλειά, από τις μόνες δουλειές που με παίρνουν για συνέντευξή είναι ίδιες με αυτή που κάνω, ευτυχώς καμία άλλη αναποδιά.

18.10.2016

Μια απροσδόκητη χαρά.

Πήγα τον ανιψιό μου στην Χώρα των δεινοσαύρων. Περάσαμε πολύ όμορφα. Είναι μια έκθεση για μικρά αλλά και για μεγάλα παιδιά.

19.10.2016

Μια ξαφνική αλλαγή.

Δυστυχώς ή ευτυχώς καμία. Θα ήθελα μια αλλαγή στα επαγγελματικά, αλλά καμία αλλαγή στα προσωπικά.

20.10.2016

Μια φωτογραφία του μήνα.

Ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα στο κέντρο της Αθήνας.

21.10.2016

Έκανα κάποιον να χαμογελάσει. 

Αυτό το καταφέρνω καλά. Θέλω οι άνθρωποι γύρω μου να νοιώθουν όμορφα. Δεν μπορώ να υπάρχει μιζέρια και γκρίνια.

22.10.2016

Μια αισιόδοξη σκέψη.

Ότι έρχονται Χριστούγεννα και είμαστε όλοι καλά.

23.10.2016

Κάτι που με ενοχλεί.

Η αγένεια των ανθρώπων. Την αντιμετωπίζω καθημερινά στη δουλειά μου. 

24.10.2016

Απέφυγα.

Αποφεύγω τις αντιπαραθέσεις. Με κουράζουν και μου απορροφούν ενέργεια. Παλαιότερα δεν τις απέφευγα. Κάποιες φορές νομίζω πως πρέπει να μην τις αποφεύγεις. Μερικούς ανθρώπους πρέπει να τους φρενάρεις, γιατί αλλιώς θεωρούν πως είναι πανίσχυροι.

25.10.2016

Ανέβαλα.

Ανέβαλα για μήνες επισκέψεις σε γιατρούς για προληπτικό τσεκάπ. Τελικά με το ζόρι πήγα. Όλα καλά ευτυχώς.

26.10.2016

Τι μου δίνει δύναμη.

Οι δικοί μου άνθρωποι και η συγγραφή.

27.10.2016

Με απογοητεύει.

Με απογοητεύει η βλακεία των ανθρώπων. Με στεναχωρούν τα γρήγορα συμπεράσματα, οι υπεραπλουστεύσεις, τα στερεότυπα και η βλακώδη συμπεριφορά.

28.10.2016

Προσπαθώ να...

Προσπαθώ να γράφω πιο συχνά αλλά η έλλειψη χρόνου και διάθεσης κάποιες φορές με αποτρέπουν.

29.10.2016

Θέλω να μάθω.

Θέλω να μάθω περισσότερα για την φωτογραφία που τόσο αγαπώ. Αλλά παθαίνω το ίδιο με το γράψιμο.

30.10.2016

Είμαι ευγνώμων σήμερα.

Που έχω κοντά μου την οικογένειά μου.

31.10.2016

Συναισθήματα, φόβοι, προσδοκίες.

Νοιώθω όμορφα πράγματα, σπάνια νιώθω άσχημα. Φοβάμαι πως θα εγκλωβιστώ στην δουλειά που κάνω. Προσδοκώ μια ζωή δημιουργική και εμπνευσμένη.

***

Αυτά για τον Οκτώβρη.

Η λίστα του Νοέμβρη είναι έτοιμη από την Κατερίνα.

Καλά να περνάτε.