Διακόπτω για λίγο τις διακοπές μου λόγω της επικαιρότητας.

Καταρχήν δεν ήθελα να γράψω ούτε μια λέξη για τους Ολυμπιακούς. Δεν ασχολούμε, δεν με ενδιαφέρει. Και λόγω των διακοπών είμαι εκτός τόπου και χρόνου και δεν ξέρω τι γίνεται. Δεν έχω δει ούτε ένα πλάνο φέτος. Όχι επειδή δεν με ενδιαφέρει ο αθλητισμός, μου αρέσει να παρακολουθώ. Δεν μου αρέσει όμως να τον ξεφτιλίζουν κατ΄αυτόν τον τρόπο. Και πόσο μάλλον δε όταν μιλάμε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες την ξεφτίλα δεν την επιτρέπω. Τώρα θα μου πεις λες και με ρώτησε κανείς; Θα σας πω τι σκέφτομαι αλλά πρώτα να κάνουμε μια απαραίτητη ιστορική διαδρομή.

Ο πρώτος καταγεγραμμένος εορτασμός των Ολυμπιακών Αγώνων στην αρχαιότητα ήταν στην Ολυμπία, το 776 π.Χ. Από το 776 π.Χ. και μετά οι Αγώνες, έγιναν πιο σημαντικοί σε ολόκληρη την αρχαία Ελλάδα έως τον πέμπτο και έκτο αιώνα π.Χ. που κορυφώθηκαν, μέχρι το 393 μ.Χ. που τους απαγόρευσε ο Θεοδόσιος. Γίνονταν προς τιμή του θεού Δία. Σύμφωνα με την Ολυμπιακή Εκεχειρία σταματούσαν όλες οι πολεμικές δραστηριότητες. Οι νικητές των αγώνων θαυμάζονταν, αποκτούσαν φήμη και υστεροφημία, μνημονεύονταν σε ποιήματα και γίνονταν αγάλματα. Το έπαθλο για τους νικητές ήταν ένα στεφάνι από κλαδιά ελιάς. Το 17ο αιώνα υπήρξαν κάποιες γιορτές με το όνομα Ολυμπιακοί Αγώνες χωρίς διεθνή χαρακτήρα, για να φτάσουμε το 1896 που έχουμε την πρώτη επίσημη αναβίωση των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα.

Και αναρωτιέμαι τι σχέση μπορεί να έχουν οι σημερινοί Ολυμπιακοί με τους αρχαίους. Εννοείτε φυσικά ότι θα υπήρξε μια εξέλιξη στα τόσα χρόνια, που άλλωστε υπήρξε και κατά την αρχαιότητα. Αλλά από απόψεως σκοπού και περιεχομένου δεν ξέρω κατά πόσο πρέπει να φέρουν το όνομα ''Ολυμπιακοί Αγώνες'' και η συνέχιση της χρήσης του ονόματος, για μένα, μόνο ιεροσυλία  μπορεί να είναι. Γιατί δεν νομίζω ότι πρέπει να μπουν στο ίδιο καλάθι με τους άλλους αγώνες. Είναι κάτι μεγάλο και ιερό.

Που είναι το Ολυμπιακό ιδεώδες; Που είναι η ευγενής άμυλα μεταξύ αθλητών; Οι περισσότεροι ούτε καν γνωρίζουν την σημασία των αγώνων. Τους αντιμετωπίζουν ως μέσο απόκτησης πλούτου. Που είναι η δόξα; Που είναι το στεφάνι ελιάς; Δεν σας κρύβω ότι όταν στους Ολυμπιακούς της Αθήνας στεφάνωναν τους νικητές συγκινήθηκα. Αλλά μετά θύμωσα. Γιατί οι περισσότεροι δεν έδιναν καν σημασία. Για το μόνο που νοιάζονταν ήταν το μετάλλιο και την παχιά επιταγή του σπόνσορά τους. Για να μην πω για την λήψη των αναβολικών. Δεν συμβαίνει άλλωστε μόνο στους Ολυμπιακούς. 

Και τι σχέση έχει η σεμνή, ιερή και συγκλονιστική τελετή αφής της Ολυμπιακής φλόγας στην Ολυμπία, με το εμετικό πανηγύρι που στήνετε μετά;

Και γενικά όλη αυτή η μπίσνα μου στήνετε γύρω από τους Αγώνες. Αυτή η ανίερη οικονομική εκμετάλλευση του θεσμού. Τι σχέση έχει με το αληθινό νόημα των αγώνων;

Ας εκμεταλλευτούν τα παγκόσμια πρωταθλήματα, τα ευρωπαϊκά ή ότι άλλο θέλουν, αλλά τους Ολυμπιακούς δεν αντέχω να τους ξεζουμίζουν έτσι.

Μπορεί να φανεί πολύ εθνικιστικό, αλλά η γνώμη μου είναι ότι οι Αγώνες δεν έπρεπε να φύγουν ποτέ από την Ελλάδα. Η περιπλάνηση τους ανά τον κόσμο τους έφθειρε, τους μπαστάρδεψε. Ποιος είναι ο λόγος να φύγουν από την πατρίδα τους άλλωστε; Μόνο οικονομικούς λόγους μπορώ να δω. Κανείς δεν μπορεί να τους διοργανώσει καλύτερα από τους Έλληνες και αυτό το αποδείξαμε. Όχι μόνο από θέμα οργάνωσης, αλλά από θέμα σεβασμού του θεσμού. Έπρεπε να μείνουν εδώ και να παλέψουμε με νύχια και με δόντια να μείνουν σεμνοί και ταπεινοί. Χωρίς σπόνσορες, χωρίς χρυσές επιταγές, χωρίς Καλατράβες, σε απλά στάδια σε όλη την Ελλάδα. Μόνο με στεφάνια ελιάς, μόνο με δόξα και τιμή. Θα μου πείτε ποιος θα λάμβανε μέρος; Ποτέ τους αν δεν ήθελαν έτσι. Αν είναι να ξεφτιλίζεται κάτι τόσο, ας σταματήσει να γίνετε.

Και νευριάζω που ασχολείται όλος ο κόσμος με την κοτσάνα της Παπαχρήστου ενώ οι Άγγλοι έχουν στήσει ένα μεγάλο παιχνίδι παραγκωνισμού της Ελλάδας. Και ΄μεις καθόμαστε και κοιτάμε σαν χάνοι. Και όχι μόνο με την δήλωση του Ρογκ, αλλά και με άλλα παρατράγουδα που έγιναν και θα συνεχίσουν να γίνονται και στους επόμενους αγώνες αν δεν κουνηθούμε επιτέλους. Γιατί βασικά δεν έχουμε καταλάβει, ότι τελικά μας πέφτει λόγος. Μας ανήκουν.

Άντε καλή συνέχεια σε όλους στις διακοπές και καλά κουράγια σε αυτούς που δουλεύουν.
Ααα... και καλό μήνα!

Φιλιά.