Οι Αθηναίοι βρίσκονται μπροστά σε ένα ιστορικό δίλημμα. Σε μια πρωτόγνωρη, καινούργια και μοναδική ευκαιρία. Που θεωρώ μαθηματικά βέβαιο ότι δεν θα την εκμεταλλευτούν. Είναι η ευκαιρία να δουν πίσω από τον ομοφυλόφιλο, να κοιτάξουν βαθιά μέσα τους, να προσπεράσουν κάθε σεξουαλικό τους ταμπού.
Πάντα πίστευα και πιστεύω ακράδαντα ότι όλα τα δεινά αυτού του μάταιου κόσμου προέρχονται σε οτιδήποτε πάει κόντρα στην φύση, κόντρα στα βασικά μας ένστικτα. Το βασικότερο εκ των ενστίκτων μας είναι η σεξουαλικότητα. Αυτήν την σεξουαλικότητα που για αιώνες οι κυβερνήσεις (= κοινωνία = εμείς) θέλησαν να κατευνάσουν, να φυλακίσουν, ακόμα και να εξαφανίσουν. Όμως πηγαίνοντας κόντρα στην φύση, κόντρα σε κάτι τόσο βαθύ και ισχυρό το μόνο που μπορείς να προκαλέσεις είναι τερατογενέσεις.
Και έτσι οι άνθρωποι καταπιέζοντας στην ουσία την ίδια τους την υπόσταση κατάντησαν σκλάβοι, όχι μόνο των κυβερνήσεων αλλά του ίδιου τους του εαυτού. Γιατί μόνο αν σκλαβωθείς μέσα σου, μόνο αν μέσα σου νιώσεις ότι πρέπει να έχεις ένα βασιλιά, ένα τύραννο, έναν Παπαδόπουλο, έναν Κασιδιάρη, μόνο τότε θα παραδοθείς.
Πέρα από αυτό όμως θεωρώντας την σεξουαλικότητα ως κάτι ταμπού, ακόμα και ως κάτι μεμπτόν και βρώμικο, παρεξηγήσαμε τα σεξουαλικά χαρακτηριστικά, τις σεξουαλικές ελευθερίες, βάλαμε ταμπέλες και περιορισμούς, όχι τόσο για να συγκρατήσουμε τους άλλους, αλλά περισσότερο γιατί εμείς οι ίδιοι δεν θέλουμε να ζήσουμε ελεύθεροι. (Για να μην παρεξηγηθώ δεν θεωρώ σεξουαλική ελευθερία τον βιασμό ή την παιδεραστία. Το αντίθετο ακριβώς. Θεωρώ ότι αυτά τα δύο είναι αποτέλεσμα της σεξουαλικής μας σκλαβιάς.)
Όσο πιο απελευθερωμένος σεξουαλικά είναι κάποιος, τόσο πιο ελεύθερες είναι οι πράξεις του στην κοινωνία και στα πολιτικά δρώμενα, γιατί δεν είναι καταπιεσμένος. Το αν θα είναι πετυχημένες οι πράξεις αυτές είναι άλλο θέμα. Πάντως σίγουρα όταν κάποιος δρα σε ένα περιβάλλον ελεύθερο, οι επιλογές τους είναι περισσότερο σταθερές και σίγουρες.
Το θέμα είναι όμως ότι οι άνθρωποι κυρίως κοιτάμε την σεξουαλική επιλογή του άλλου και τον χαρακτηρίζουμε μόνο με αυτή και όχι με τις πράξεις του, επειδή ακριβώς η επιλογή είναι ελευθερία και τόλμη και οι περισσότεροι από εμάς δεν είμαστε έτοιμοι για κάτι τέτοιο. Έτσι λοιπόν έχοντας λανθάνουσα σκέψη για την σεξουαλικότητα και τον χαρακτήρα του καθένα, δεν μπορούμε να σκεφτούμε σωστά.
Ακόμη και ο ανδρισμός είναι πλέον κάτι τόσο παρεξηγήσιμο, ακόμα και από τις γυναίκες. Είναι πολλές οι γυναίκες που θέλγονται από την γοητεία που εκπέμπει ο Κασιδιάρης, αυτό το στιλ του ''μαμάω και δέρνω'', του ''είμαι άντρας και το κέφι μου θα κάνω'', με τα μπράτσα και την τζάμπα μαγκιά. Και αυτό το στιλ πουλάει και περνάει δυστυχώς. Γιατί οι άνθρωποι βλέπουμε μόνο την επιφάνεια, μόνο το περιτύλιγμα.
Και έτσι άλλη μια ευκαιρία των Αθηναίων και κατ΄επέκταση των Ελλήνων θα πάει στράφι, γιατί για άλλη μια φορά δεν θα κοιτάξουμε βαθιά, όχι επειδή δεν μπορούμε, αλλά επειδή φοβόμαστε μήπως δούμε τον εαυτό μας.
σ.σ.α πω επίσης, διότι μάλλον θα παρεξηγηθώ, σεξουαλικά απελευθερωμένο δεν θεωρώ τον άνθρωπο που λέει να σε όλα, άλλα αυτόν που στηρίζει την επιλογή του και δεν καταπιέζετε από αυτή για να δείχνει σωστός στην κοινωνία.
Αποκλείω πράξεις που να επισείουν ποινικές κυρώσεις.
Με το κείμενο αυτό θέλω να επισημάνω την υποκρισία της κοινωνίας απέναντι σε κάτι που είναι γεγονός, δλδ την ομοφυλοφιλία που την έχει οδηγήσει σε μια χαζή ομοφοβία, σκλαβώνοντας ανθρώπους και ζωές.