Βράβευση 3ου Διαγωνισμού ''Φωτογραφίζειν''.

Μετά από μια αγωνιώδης ψηφοφορία ο διαγωνισμός μας έληξε και έχουμε τους νικητές.

Καταρχήν να σας ευχαριστήσω όλους για την συμμετοχή σας και για την ψηφοφορία.

Χαίρομαι που ο διαγωνισμός είχε τόση μεγάλη ανταπόκριση.

Καλεστήκατε να στείλετε φωτογραφίες με το θέμα ''Ο δρόμος''.

Και ξεκινάμε λοιπόν.
Ιδού οι νικητές.

1ο βραβείο για την Xibalba

για την φωτογραφία 

Στο μονοπάτι των μυστών

2ο βραβείο στην Ελένη Φλογερά.

για την φωτογραφία

Ο δρόμος της γνώσης.

Οι  νικητές θα παραλάβουν δώρα από το MadeByHand.

Η Xibalba αυτό:

και η Ελένη αυτό:

Παρακαλώ να μου γνωστοποιήσετε τις διευθύνσεις σας για να σας αποστείλω τα δώρα σας.

Σε περίπτωση που σας άρεσε κάτι άλλο από την συλλογή μου στο facebook, πολύ ευχαρίστως να σας τα αντικαταστήσω. 

Η υπόλοιπη βαθμολογία έχεις ως εξής:

1. Ποδηλατόδρομος. - Εξερευνητής 2
2. Όμορφη θέα - Δρόμος από ψηλά.- Δελφινάκι 0
3. Το στενό. - Panagiotis Rizos 3
4. Δρόμος ίσον τέχνη, ίσον σύνθημα. - Vicious 7
5. Όλα είναι δρόμος και ο δρόμος τελειώνει εδώ. - Panagiotis Rizos 4
6. Προχωρώντας στο άγνωστο. - Μαρία Έλενα 0
7. Ανέμελα περπατώντας... - Joan Petra 5
8. Έξοδος. - Vicious 5
9. Δρομοδείχτες - ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ 3
10. Δρόμος είναι το βλέμμα σου! - Airis 9
11. Ο δρόμος για την κορυφή. - dimosf 3
12. Ο δρόμος της Βροχής. - Levina 3
13. Ορεινή διάβαση. - dimosf 2
14. Πλασματικά διλήμματα - Ανταίος 0
15. Φθινοπωρινός δρόμος. - Marie Meraki 0
16. Όλα είναι δρόμος. - Ανταίος 0
17. Μονοπάτι αναμνήσεων. - Eleftheria S. 1
18. Φθινοπωρινό απομεσήμερο. - Funky Monkey 4
19. Πίσω στο χρόνο. - Funky Monkey 1
20. Ο δρόμος για το πουθενά.- (me) maria 0
21. Σινεμά ο παράδρομος - Xibalba 4
22. Όλο ευθεία - (me) maria 4
23. Στο μονοπάτι των μυστών - Xibalba 11
24.Κάθε δρόμος και μια ιστορία! - Paloma 0
25. Ο δρόμος της γνώσης. - Ελένη Φλογερά 10

Θα καλέσω επίσης την Xibalba να δώσει το θέμα για τον 4ο διαγωνισμό ''Φωτογραφίζειν'' που θα ξεκινήσει στις 1/12.

Ευχαριστώ και πάλι όλους σας.

Και να μη ξεχνάτε... Κόντρα σε νωθρούς καιρούς δημιουργούμε, όπως και όσο μπορεί ο καθένας.

Σας φιλώ.

υγ. η βραβευθείσα φωτογραφία ήταν αρχικά έτσι:

Κλαίω για την ώρα που δε θα `χω πια ψυχή να σου πω σ’ αγαπώ...

Είναι κάποιες φορές που κάποιους ανθρώπους, όσο και να σε έχουν πληγώσει θέλεις και επιμένεις να τους κρατάς στη ζωή σου. Επειδή θεωρείς ότι έχεις ακόμα να πάρεις από αυτούς και κυρίως να δώσεις. Επειδή νιώθεις ότι η αγάπη δεν μπορεί να σβήσει, να εξουδετερωθεί, να μεταλλαχθεί. Έστω και αν φαίνεται ότι έχει τελειώσει για τον άλλον.

Μα η αγάπη τελειώνει;

Μπορείς έναν άνθρωπο που έχεις λατρέψει, είτε φίλο, είτε εραστή, να σταματήσεις να τον αγαπάς; Μπορεί να θέλεις κάποια στιγμή να μην τον αγαπάς. Επειδή δεν υπάρχει ανταπόκριση. Αυτό όμως δυστυχώς δεν είναι εφικτό. Δεν υπάρχει αυτό το κουμπί, αυτή η ανθρώπινη ιδιότητα που να ακυρώνει τα συναισθήματα όταν αρχίζουν πονάνε. 

Κάποιοι άνθρωποι απλά μπορούν και ξεπερνάνε αυτά που νιώθουν πιο εύκολα. Αλλά δεν νομίζω ότι φεύγουν ποτέ από την ψυχή τους. Αν η αγάπη φυσικά είναι αληθινή.

Και για αυτούς που δύσκολα ξεχνούν, δύσκολα ζουν. Και δεν είναι τόσο η έλλειψη της επαφής του σώματος και του μυαλού -που και αυτά πονάνε επίσης- αλλά ότι ο άλλος ζει χωρίς εσένα ενώ εσύ δεν μπορείς. Ότι ο άλλος δεν νοιάζεται πως τα περνάς, αν είσαι καλά.

Υπάρχει όμως μια διαφορά. Όταν ο πόνος πλέον γίνει συνήθεια και δεν ενοχλεί τόσο, όσο και αν η αγάπη δεν έχει χαθεί ακόμα από μέσα σου, δεν μπορείς να δεχτείς τον άλλον πίσω. Γιατί έχει αποδειχτεί τόσο λίγος, γιατί έχεις πονέσει τόσο που δεν μπορείς να ξεχάσεις. Δεν μπορείς να ξεχάσεις τα γιατί που σου τρέλαιναν το μυαλό, δεν μπορείς να ξεχάσεις τις άγρυπνες νύχτες, δεν μπορείς να ξεπεράσεις το ότι ένας άνθρωπός που αγαπάς τόσο σε έκανε να νιώσεις τόσο άσχημα. 

Και έτσι όσο και να αγαπάς τον άλλον δεν μπορείς να προχωρήσεις, δεν μπορείς να συγχωρέσεις, δεν έχεις πια ψυχή να πεις Σ΄ αγαπώ.

Δεν κλαίω που φεύγεις

δεν κλαίω για τώρα

δεν κλαίω την ώρα

του αποχωρισμού

Κλαίω την ώρα του γυρισμού

κλαίω την ώρα του σπαραγμού

κλαίω για την ώρα που δε θα `χω πια

ψυχή να σου πω σ’ αγαπώ

Κλαίω την ώρα του γυρισμού

με τα σημάδια του χαλασμού

κλαίω για την ώρα που δε θα `χω πια

ψυχή να σου πω σ’ αγαπώ

Δεν είναι από ζήλεια

που σφίγγω τα χείλια

και κλαίω μπροστά σου

χωρίς να ντραπώ

Κλαίω την ώρα του γυρισμού

κλαίω την ώρα του σπαραγμού

κλαίω για την ώρα που δε θα `χω πια

ψυχή να σου πω σ’ αγαπώ

Κλαίω την ώρα του γυρισμού

με τα σημάδια του χαλασμού

κλαίω για την ώρα που δε θα `χω πια

ψυχή να σου πω σ’ αγαπώ

Στίχοι - Μουσική: Άκης Πάνου

Εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού

Είναι τόσο όμορφο και τραγικό μαζί, πόσο ένα τραγούδι μπορεί να εκφράσει όλα όσα δεν μπορείς να πεις.
Δεν με πειράζει που πάντα ήμουν από την πλευρά που πονά, που δεν ξεχνά, που επιμένει. Γιατί εγώ ξέρω ν΄αγαπώ, ξέρω να δίνομαι και ως εκ τούτου δεν το έβαλα ποτέ στα πόδια.
Τυχεροί και 'σεις που πράττεται το ίδιο. Που δεν φοβάστε την αγάπη. Και όποιος δεν την φοβάται, την ζει.

************

Μη ξεχνάτε να ψηφίζετε τις αγαπημένες σας φωτογραφίες στον 3ο Διαγωνισμό φωτογραφίας ΕΔΩ μέχρι την Παρασκευή 22/11.

3ος Διαγωνισμός ΄΄Φωτογραφίζειν΄΄.

Ξεκινάει σήμερα η παρουσίαση των φωτογραφιών και η ψηφοφορία του 3ου Διαγωνισμού ΄΄Φωτογραφίζειν΄΄. Οι φωτογραφίες που μαζεύτηκαν είναι όλες υπέροχες και αξίζουν σε όλους συγχαρητήρια.

Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω που αγκαλιάζετε με τόση αγάπη τον διαγωνισμό αυτό. 

Εύχομαι σε όλους σας ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!

Καλεστήκατε να στείλετε φωτογραφίες πάνω στο θέμα που επέλεξε ο νικητής του 2ου διαγωνισμού το οποίο ήταν:

Ο δρόμος

Ιδού λοιπόν οι συμμετοχές σε τυχαία σειρά.

Το πράσινο αντιστέκεται στο καφέ.

Είναι στα μέσα το φθινοπώρου που το πράσινο αντιστέκεται στο καφέ. Προσπαθεί να παραμείνει και μάχεται σκληρά. Όμως η μάχη του είναι μάταια γιατί το καφέ θα βασιλέψει. Όμως η άνοιξη δεν αργεί. Δεν χάνεται ο πόλεμος χάνοντας μια μάχη.

Οι στιγμές που φύγαν...

Σήμερα με έπιασε μια νοσταλγία/μελαγχολία. Ίσως είναι ο καιρός που είναι συννεφιασμένος, ίσως φταίει το λίγο περισσότερο κρύο, ίσως φταίνε αυτά που φεύγουν, ο χρόνος που τρέχει, ίσως φταίνε τα φεγγάρια ίσως, πάλι φταις κι εσύ.

Και σκέφτομαι τους ανθρώπους που φεύγουν από τις ζωές μας. Άλλοι ανεπιστρεπτί, άλλοι προσωρινά, άλλοι εύκολα, άλλοι δύσκολα και άλλοι άσχημα. Τι θα ήταν η ζωή μας δίχως αυτούς που φεύγουν; Όσο και να μας πόνεσαν, μας γέμισαν.

Είναι όμορφο κάποιες φορές να νοσταλγείς όμορφες στιγμές, ανθρώπους που κάποτε συμβιώνατε. Και ας ξέρεις ότι ανήκουν στο παρελθόν. Και είναι τόσο απλά τα πράγματα που τους επαναφέρουν στη μνήμη. Μια μυρωδιά, μια γεύση, μια εικόνα, μια αίσθηση. Είναι και εκείνο το τραγούδι, στην συγκεκριμένη ακουστική εκτέλεση, που ενώ σε ενημερώνει πως όλα τελείωσαν, σου αφήνει την πιο γλυκιά γεύση στο τέλος.

And now the times are changing 

Look at everything that's come and gone 

Sometimes when I play that old six-string 

I think about you wonder what went wrong 

Standing on your mama's porch 

You told me it would last forever 

Oh the way you held my hand 

I knew that it was now or never 

Those were the best days of my life 

Και σε πάει πίσω σε καλοκαίρια ξένοιαστα, χειμώνες γεμάτους όνειρα και ελπίδες. Σου θυμίζει ξενύχτια, ποτά, γέλια, κλάματα. Στιγμές που χάνονται καμιά φορά στη λήθη, κρύβονται στο πίσω μέρος του μυαλού και όποτε θέλουν να σε αναστατώσουν επανέρχονται και σε κάνουν γλυκά άνω κάτω.

Σας εύχομαι καλό Σαββατοκύριακο, να περνάτε καλά και να θυμάστε ότι η μνήμη είναι το μεγαλύτερο δώρο του ανθρώπου, είτε αυτή έχει να κάνει με προσωπικά βιώματα, είτε με πιο γενικά θέματα.

Πάντα καλές στιγμές!

Έναρξη 3ου Διαγωνισμού ΄΄Φωτογραφίζειν΄΄.

Τις φωτογραφικές ανά χείρας και ξεκινάμε για τον 3ο Διαγωνισμό Φωτογραφίας ''Φωτογραφίζειν''. Συμμετέχοντας θα έχετε την ευκαιρία να κερδίσετε δώρα από το MadeByHand.

Το θέμα αυτή τη φορά θα μας πάει σε άλλους ''δρόμους''. Ο Panagiotis Rizos, νικητής του 2ου Διαγωνισμού επέλεξε και το θέμα είναι το εξής:

Ο δρόμος.

Το δικό μου παράδειγμα φωτογραφίας πάνω σε αυτό το θέμα.

(εκτός συναγωνισμού φυσικά)

Τίτλος: Δρόμος στο βουνό.

Πάνω λοιπόν σε αυτό το όμορφο θέμα, σας αφήνω να εμπνευστείτε και να δημιουργήσετε.

Όροι.

• Από σήμερα μέχρι την και την Παρασκευή 15/11 στις 12 το βράδυ, μπορείτε να στέλνετε τις φωτογραφίες σας με e-mail στη διεύθυνση asmhnio@gmail.com .
• Μπορείτε να στείλετε μέχρι δύο (2) φωτογραφίες. 
• Το μέγεθος των φωτογραφιών καλό θα ήταν να είναι μεγαλύτερο από 1MP.
• Οι φωτογραφίες σας θα πρέπει να έχουν ένα τίτλο (έτσι όπως παραθέτω στο παράδειγμα παραπάνω).
• Οι φωτογραφίες δεν θα πρέπει να έχουν πάνω διακριτικά, λογότυπα ή οτιδήποτε που να υποδηλώνει την ταυτότητα του φωτογράφου προς τους αναγνώστες.
• Οι φωτογραφίες σας θα μπορούν να είναι επεξεργασμένες με όποιο τρόπο θέλετε. Η επεξεργασία για μένα δεν αλλοιώνει τη φωτογραφία. Και ανάλογα την επεξεργασία που θα υποστεί μπορεί να σε πάει σε άλλες σκέψεις, σε άλλα μονοπάτια. Δεν μπορεί όμως να είναι κολάζ ή συρραφή (panoramic) πολλών φωτογραφιών μαζί.
• Οι φωτογραφίες εννοείτε ότι θα πρέπει να είναι αποκλειστικά δικές σας.
• Οι φωτογραφίες σας δεν θα πρέπει να είναι δημοσιευμένες σε blog, ιστοσελίδα ή οπουδήποτε αλλού.
• Οι φωτογραφίες σας δεν θα χρησιμοποιηθούν για οτιδήποτε άλλο, πέρα από αυτόν τον διαγωνισμό
• Το Σάββατο 16/11 θα αναρτήσω τις φωτογραφίες που θα μου στείλετε και θα γίνει από σας ψηφοφορία για μια εβδομάδα. Στην ίδια ανάρτηση θα δείτε τους όρους και τον τρόπο ψηφοφορίας.
• Μετά το πέρας της ψηφοφορίας θα ανακηρύσσω τους νικητές. 
• Ο πρώτος και ο δεύτερος νικητής θα παραλάβουν δώρα από το MadeByHand. 

Παρακαλώ πολύ διαβάστε προσεκτικά τους όρους του διαγωνισμού προς αποφυγή παρεξηγήσεων.

Για οποιαδήποτε διευκρίνηση μη διστάσετε να ρωτήσετε.

Κόντρα στους νωθρούς καιρούς δημιουργούμε, όσο και όπως μπορεί ο καθένας μας.

Σας εύχομαι ολόψυχα καλές εμπνεύσεις.

Καλό μήνα.